gora'daki arif slim fit ve atletikti, arog'daki arif large ve göt göbekliydi.

gora'daki arif delikanlı gibi konuşuyordu ve doğaldı, arog'daki arif sevimli olmaya çalışan sevgili gibi konuşuyordu ve yapmacıktı.

gora'daki arif uyanık, serseri, orta sınıf esnaf adamdı, arog'daki arif saf, pısırık, zengin bebesiydi.

gora'daki arif korkusuzdu, macera göbek adıydı, tek kaşını kaldırıp prensese "seni öpmem lazım, öpiyim mi?" diyodu, arog'daki arif ise film boyunca mızmızlanıp duruyor, dinozor çığırınca "ama öyle bağırırsan bütün yırtıcılar toplanır yalnız...(((" diye ağlıyordu.

cem yılmaz sözüm sana. burayı okuduğunu biliyorum.^* lütfen arif ve 216 filminde bizi gora'daki arif ile buluştur. özledik.

-gora'daki logar, logar gibi konuşuyorken -arog'daki logar, aziz vefa (istenmeyen tüy) gibi konuşmaktadır.

-gora'da tatlı bir şiveyle konuşan arif, arog'da peltek konuşmaya geçmiştir. s'lere ş diyen harif, yer yer r'leri de yutmaktadır. işin kötüsü arif v 216'da da "sezen" derken de aynı şekilde konuşmuştur.

iki film arasında da uçurum derecesinde üslup farkı bulunmaktadır. gora'daki matrix, star wars parodileri atmosferi bozmayacak bir biçimde yedirilmiştir. arog'da ise, "seni piksel piksel ederim, kapalı yerde içme onu, o son dediğin şey altta yazmadı kesin kötü bir şeydi" gibi absürt hafiften izleyiciyi yabancılaştıran öğeler bariz bir şekilde, "ben buradayım" diye bağırmaktadır.

şahsi fikrime göre cem yılmaz'ın yarattığı gora ve yahşi batı evrenleri sinemamızın temel taşları arasında yer almış, alacaktır. arog ve ali baba filmleri ise iyi yedirilememiş yüksek dozda absürt öğeler nedeniyle sınıfta kalmıştır.

edit:

gora'daki logar
arog'daki logar
istenmeyen tüy

bugün yayınlanan arif v 216 tanıtımlarını izledikten sonra üzülerek benim de farkettiğim sonra da gördüğüm kıyas, acı gerçek. ne yazık ki hiçbir modern türk komedi filmi g.o.r.a.'nın verdiği samimiyeti, absürdlüğü, komikliği ve kaliteyi yakalayamayacak.

(bkz: gora erşan kuneri vs arif v 216 erşan kuneri)