gıda: patates, makarna, dondurulmuş sebze, hazır konserve yemeklerden ucuz olanları ile haftalık dengeli yeme içme programı hazırlanabilir. cenazelerdeki, düğünlerdeki ikramları takip etmek. öğrenci kimlik kartı bulundurup üniversite yemekhanelerinde yemek yemek. eve dönülecekse ve motorlu ulaşım zorunluysa, en yakın yerden pizza sipariş edip, yola çıkan kuryeyi yakalayıp, eve onunla dönmek. en azından hem de yol parasına gidecek masrafla pizza yemek fırsatı yakalanır. ramazan ayı boyunca çadıra gidilebilir. aslında ben genel olarak ramazan çadırının yıl boyu sürmesi taraftarıyım. insanlar cüzi katılımlar yapıp, toplu pişecek yemeklerle daha fazla insan daha ucuza doyurulabilir. tabii bu biraz hayal ama makulü bu aslında.
ulaşım: başta otostop çekmek. blablacar gibi bir yerden, aynı yere gidecek olan araca ortak olmak. ama hepsinden önce sahip olunan aracı satmak. muayene, bakım, sigorta, kasko, yakıt derken insanın belini büküyor. yürüyüşleri benimsemek, toplu taşıma araçlarını kullanmak daha mantıklı. podcast dinlenebilir yol boyu. araç sahibi olunsaydı eğer kasko, sigorta parası olacak kadar bir parayı aileler taksi bütçesi olarak ayırabilir.
giyim: yazısız tek renk tişörtler, 2. el sweatshirtler, basit tasarım pantolonlar (1 yıldan kısa sürede yırtılır veya aşınırsa ücretsiz yenisiyle değiştirilebilir). ikinci el veya az defolu ürünler satın almak çok mantıklı.
eşya: evdeki eşyalar konusunda minimalist bakış açısını benimsemek. tv'siz de olur. tabak çanak yerine en ucuz plastik tabak çatal filan kullanılabilir. evde karmaşa yaratacak eşya barındırmamak. doğayı hatırlatan bir şey dahi bulundurmamak. bunun yerine dışarıya çıkıp doğayla haşır neşir olunabilir. evdeki yalınlık iç mekanı ferah, dış dünyayı da cazip kılar.
vesair:telefonu filan evde şarj etmektense bir tane powerbank'i şurada burada şarj edip, daha sonra telefon için kullanmak. letgo gibi yerlerden satışta olan ürünleri takip etmek. bu ürünleri daha fazla fiyata almaya talip olabilecekleri bulup, ürün alışverişine latent aracılık yapmak ve buradan para kazanmak. örneğin saat var 50 tl'ye satılıyor. o tip bir saati 100 tl'ye alırım diyen birisi bulunursa, gidip 50 tl'ye alınan saati 100 tl'ye satmak.
her şeyden önce insan şunu bilmeli. gerçekten satılan ürünlerin veya verilen hizmetlerin çoğuna gereksinim duymuyoruz. bir çoğu pazarlama teknikleriyle evlerimize doldurttukları şeyler. pek çoğundan çok rahat vazgeçilebilir. bu kafada olmak lazım işte.