gün batarken yolculuğunun kazanacağı versustur.
uzun yolculuklarımı kesinlikle gece ve kendi aracımla yapmayı tercih ederim. gece yolculukları huzur verir bana. müziğim ve sigaramla fiziksel yolculuğuma ruhsal yolculuklar anılarda katarım. müzik çalar,sigara yanar,yol gider ben biterim...
gece yolculuğunun daha güvenli olduğunu düşündüğüm karşılaştırmadır.
her şeyden önce gündüzün karmaşası, trafiği ve daha önemlisi şehir içinden geçerken karşılaşma ihtimalimiz olan minibüslerin olmadığı saatlerdir. uzun yolda ister istemez bir yorgunluk olacağından dolayı minibüsçü zümresinin saçma sapan hareketleri daha büyük tehlikeye yol açabilir.
bunun dışında keskin virajlarda karanlıkta araçların ışıklarından birinin gelip gelmediğini görmek daha kolaydır.
ve gece yolculuğunun tripleri daha hoştur. uzunca yol, dinlenen güzel yol müzikleri, hafiften gelen kahve kokusu... gece yarısı mola yerinde yenen sulu yemek...
gece yolculuğu candır...
kara üzerinden bir yolculuksa gündüz..
gece kulaklığı takıp, başını da uygun pozisyona getirdiğinde harika keyif veren aktivite. özlendi.
etrafı seyretmek zevkinden dolayı gündüz yolculuğu.
ah ikisini de o kadar özledim ki. uzun bir yolculuk, yalnız ya da yanındaki kişi uyumuştur ve sen sessizlik ve camdan geçen doğa fotoğraflarıyla büyülenirsin. hep büyülenmişimdir, sanki o kareye sahip olsan o kadar mutlu olmayacaksın ama 5 saat içinde o kadar çok fotoğraf görüyosun ki hepsi ayrı keyif ve büyülenme. sanırım önemli olan şey 5 saat gibi bir sürede kendini estetik zevki tavan yapmış bir sanat filmindeymişsin gibi hissetmek. aslında tarif ettiğim 'aşk' la eşdeğer bir şey.
bugün yazarken çok fazla keşif yaşadım. teşekkürler ekşi.
kesinlikle sabah güneşin doğuşuna denk getirilen yolculuk tercihimdir. bir de o yeni doğan güneşi arkanıza aldıysanız, açın ordan güzel bir playlist keyfinize bakın.