17-25 aralık yolsuzluk dönemi ölen adnan şenses etkisizliği yaratırsın abi.
şu an ortalık karışık biraz bekle kenarda.

hergün hemde...aslında seviyorum yalnız olmayı kendi kendime yetıyorum.bir çok insandan çok daha iyi bir yaşamım var belki de.ama eskiden daha gucluydum.bir ses telefondan gelen sıcak bir ses bu lanet yeri yaşanır kılardı .sadece burası değil heryer herşey yapilir yaşanır olurdu.uzanıp tutacağım bir elim vardı geceleri yastığa başımı koyduğumda herseyiyle beni seven birisi var diyebilirken yalnızlık çok daha güzeldi.şimdi üzülüyorum seviniyorum ama hayatta herşeyimi kamera edasıyla anlattığım insan yok.üzülmek ya da sevinmek bile o kadar boş o kadar yapay geliyor ki.bu kadar yalnız bırakılması hak edecek kadar kötü bir insan miydim ben ?
hergün bu soruyu soruyorum kendime.kıymak sevdim dediğin bir insana kıymak onu bu kadar yalnız bırakmak kendini de hoşuna gittiğini sandığın bir yalnızlığa mahkum etmek...değer miydi? hep mi böyle olacağız.
olurda bir gün sen de özlersen
olurda birgün sende gözlerimle buluşmayı istersen
uzanıp tutuver elimi birgün
utanır diyemem ne olur geri dön.
alışırım zannettim yokluğuna acilanmam.
vazgeçmek zor senin o tuhaf büyülü sıcağından.
dön demeye utanirim zavallı korkularımla arkasına saklandığım gururumdan...
denedim herşeyi çare olsun diye....
herşey bana seni hatırlatır unutmak isterken
utanirim hep o acılı şarkılarla ağlarken
bazen bir dost ya da çiçekle evime gelirsin
herşey seni hatırlatır da yeniden.

o kadar yordu ki bazı insanlar, ama tek başına da yaşanmıyor