bülent somay 'ın ilk kez defter dergisi'nin bahar 2000 tarihli 39. sayısında yayımlanan çok güzel bir yazısı. yazıdan benim çıkardığım ana fikir şuydu: "her yolculuğun evdeki bir huzursuzlukla ilgisi vardır."

editsel duygular: başlığı ben açmadım, bu bir. ikincisi, somay yazısında frodo ile freud temaları arasında zekice bir ilişki kuruyor. o yüzden metnin başlığı böyle. ilgilenenler yazıyı bulup "siren çağrısı" (ölüm dürtüsü?) bölümüne bakabilirler.

dörhte binkert'in melankoli kadındır nam eserini okuduğumda, yaşattığı hissiyatı yeniden hatırladığım enfes yazı. bülent somay'ın yüzüklerin efendisi'nden yola çıkarak fantastik edebiyat ve psikanalizi, insanın kendisiyle, sınırlarıyla, ölümlülüğüyle yüzleşip barışması bağlamında harmanladığı, bütün olmaya dokunduğu, insanı gözüne ışık tutulmuş tavşan gibi çakılıp kaldığı noktadan alıp götüren bir yazıdır. iç kıyıcı, bayık ve alabildiğine kitsch (iç) yolculuk temalı romanlarda, "yüreğinin götürdüğü yere git"vari zırvalıklarda gözümüze gözümüze sokulanlar hakiki anlamlarını, yerlerini bu yazıda lâyıkıyla bulurlar. "yazı", "makale" demek de kesmiyor aslında... sıkı bir dostla yapılan iç açıcı, dimağ açıcı, dönüştürücü bir sohbet gibi, diyeyim. yazının tamamı için http://www.focusdergisi.com.tr/kultur/00413/