hemen her ebeveyn gibi ya, ya da seceneği sunulmuş ufaklığa..

fen lisesi aile istediği, sanat okuması ise kendi isteği olduğu için olabilir mi acaba..

ondan sonra gelsin size, ülkede yaptığı işi sevmeyen ve bunun da işine ve özel yaşamına bariz yansıdığı bireyler.

fen lisesi okuyup gazetecilik seçmek gibi bir şey değildir.

bkz. arka sokaklar'daki zeliş.

dünyayı geliştiren figür ise -genel manada- melezlemedir...

keşke güzel sanatlarda okumak istediğini söyleyen bir gence aferin yavrum bu fikrinden vazgeçme, sen yine doktor veya mühendis falan ol da yanısıra sanatını hobi olarak yaparsın demeyecek kadar maddi ve kültürel olarak standartın üstü, tuzu kuru bir ülke olabilseydik.

çocuk bu, adı üzerinde. isteyebilir. ebeveynin görevi bakarız deyip iyi bir gelecek hazırlamak. tm’ymiş, güzel sanatmış. ilk 1000’e sok, üniversitesini seç ömür boyu bir eli yağda bir eli balda gezip sana trip atsın daha iyi.

çocuğa gaz verenlerin, konuyu açanları eleştirenlerin çocuğu zırtmasyon bir bölüm okuyup işsiz kalsın. başka bir şey söylemeye gerek yok.

şu ülke şartlarında zaten fen bilimlerinden bir bölüm seçse de çok ihya olacak değil. en azından sevdiği ve kendi istediği meslekte düşsün. kendisi düşsün ki bir ömür babam okutmadı diye seni bahane etmesin. ben ebeveyn olsam yeteneği olduğuna ikna oldumsa , bir anlık heves gibi değilse arkasında dururdum. işini aşkla yapan biri o işte mutlaka fark yaratır. para da kazanır,mutlu da olur.

z kuşağının geleceğini y/x kuşağının kurallarıyla çizmeye kalkmayın, sonunda iki tarafın da üzülmesiyle sonuçlanırsınız. çok çoook benzerini biz de ailede kardeşimle yaşadık, bilgi almak isterseniz özelden yazabilirim. entry'nin konusu o olmadığı için uzatmıyorum. sadece şunu söyleyebilirim ki çocuğun istediği sizin istediğinizden daha başarılı sonuçlar doğuruyor. her ne kadar şu an siz o yolu 'yanlış' diye tanımlıyor olsanız dahi.

bir meslekte başarılı olmanın birincil koşulu onu sevmek. mesleğin ne kadar güzel olduğu neğil, ne kadar para getirdiği de o mesleğin tüm çalışanları ele alınınca muamma. örneğin bir doktor hep çok kazanır sanıyorsunuz ancak doktor olma hevesiyle seçmemiş bir insanın başarılı+zengin bir doktor olana kadar (olabilirse) harcayacağı efor yerine o eforu kendi istediği meslek grubunda zevkle yaparken harcasa çok daha mutlu/başarılı/maddi durumu iyi olacağını göremiyor ebeveynler.

öte yandan z kuşağı tükenmişlik sendromunun en çok görüldüğü kuşak. diyebilirsiniz 15 yaşında ne sendromu diye ama öyle değil. kitap okumalı, 2 spor aktivitesiyle uğraşmalı, bir müzik aleti çalabilmeli, bir sanat dalında uzman olmalı, çok ders çalışıp iyi bir üniversiteye girmeli, en az iki yabancı dili çok iyi derecede bilmeli... bunları siz 30-40 yaşınızda yapmak zorunda olduğunuzu düşünün. ne kadarını yapabilirsiniz? ne kadar bunalıma girmeden kotarabilirsiniz.

ben fen lisesi değil ama yaşadığım ilin en iyi anadolu liselerinden birindeydim. iyi bir lisenin yıpratıcılığından hiç söz etmiyorum bile.

hal böylr olunca, aslında çocuk kendi hayatı hakkında sizden çok daha fazla bilgi sahibi oluyor. sizin "olacağını sandığınız" hayat artık 2021 türkiye'sinde yok. iyi bir üniversitenin iyi bir bölümünde okumak artık insanların işsiz kalmamasını sağlamıyor. daima bir çaba içinde olmalısınız. eğer evladınız "ben okumayacağım, bıktım okuldan" dese bir sorundu, evet. ancak size başka bir çözümle, kendi heves duyduğu bir şeyle geliyor.

ayrıca, tecrübelere dayanarak söylüyorum, çocuk kişisi eğer kendi istediği bir bölüme ailesi başta pek de razı değilken geçince "ben bunu yapabilirim"i kanıtlamak için çok çok daha fazla çabalıyor. bu da başarının önünü açıyor.

öte yandan grafik tasarım harikulade bir bölüm. özellikle dijital medyanın bu kadar önem arzettiği bir dönemde, reklamcılıktan oyun sektörüne, sosyal medyada kişisel artistlikten, proje bazlı tasarımcılığa, film industrisine o kadar o kadar çok çalışma ortamı var ki. yetenekten çok heves önemli. grafik tasarımda çizim yeteneğinizden çok hayal günücüz önemli, kullandığınız programlarda uzman olmanız önemli. yurtdışında çalışma imkanları bir doktora, avukata göre çok daha mümkün.

ben kendi doğrularınızın ördüğü duvardan ufacık bir çatlak açarsanız ardında çok güzel bir ışık olduğunu görebileceğiniz kanısındayım.

aile baskısı ve tercihi ile fen lisesi, kendi tercihi ile güzel sanatlar. başardı ise tebrikler.

matematik çözmekten yorulmuş insandır.

yaptım.. olmadı..

bütün lise arkadaşlarım doktor, mühendis, yurt dışında yaşıyor. ben de neden idealistlik yaptım diye kara kara düşünüyorum.

yapmayın.. yaptırmayın..