birkaç gün evvel benim de yaşamak zorunda kaldığım hadisedir kendisi.
fikrimce öyle düzenbazca bir şekil oluşturulmuş ki içinden kurtulmak çok zor.
şimdi ben başka bir dersane öğrencisi olarak kendilerinin "zaman denemesi" şeysine katılma arzusu içerisindeydim. fakat "başka dersane öğrencisi" olmam münasebetiyle, yani dışardan girmem gerektiği için ekstradan "sıralarına oturma ücreti" talep ettiler. ettikleri tutar 50 lira idi. mecburi kendi üzerinize abonelik almak şartıyla 260 liraya zaman gazetesi aboneliği talebinde bulundular son olarak. ikram icabı da ağzını düzleyip 300 lira istediler.
güzeldi.
giren arkadaşın denemesini alır çözerim diyerek oradan ayrıldım.
hatırladığım kadarıyla maltepe dershanesi'nde(ankara'nın fem'i) 2010'dan beri olan zorunluluktur.
hiç gitmedim, giden yakın arkadaşlarımdan biliyorum.
yalan değildir. ben de fem dershanesine gittim 2009'da, o zaman sadece zaman gazetesinin sınavı için para alınıyordu, gazeteye üyelik diye bi dayatma yoktu. bu sene sınava kardeşim hazırlanıyor, 250 tl verip gazeteye üye olarak dershanede zaman gazetesinin denemesine girebileceğini söylemişler. kardeşim danışmanıyla konuşmuş, gazete istemediğini aklımda kalan kısmıyla danışmanının cevabı şu olmuş ; temizlikçi bayanlara sorabilirsin gazete okumak isterlerse, onlara gönderilir gazete. kardeşim bişey diyememiş üstüne. sonuç olarak kardeşimin zihnini meşgul ettiler, istemediği bişeye mecbur bıraktılar( evet kafasına silah dayamadılar istemezse girmeyebilirdi hatta, ama biz dershane ortamında girdiği denemelerden evde kendi başına yapmasından daha fazla yarar göreceğini düşündüğümüzden kayıt ol dedik.) ve artık düzenli olarak evimize gelecek bir zaman gazetesi gerçeğimiz var.
kimi zaman sadece gazete ile sınırlı kalmaz sızıntı isimli bir dergi ile eve kardeşte getirir.
ulan neyi yoktur neyi yalandır ya? daha da ötesi vardır hatta. psikolojik baskı ile herkese zaman abonesi bulması "rica" edilir. yaşamasak yedireceksiniz ha.
(bkz:
zaman'ın 1 milyon tirajı aşması/@bu nick tam yirmi alti karakter)
eski bir fem'li olarak durumu izah edeyim:
zaman gazetesinin deneme sınavlarını topluca yaparlar. zaman gazetesi deneme sınavı verir, fem hocaları da bunu öğrencilere söyler, ek bir masrafı olacak der, yalnız bazı hocalar sadece "ek deneme sınavları alınacak" diye bildirir, sizin vereceğiniz paralarla zaman gazetesi almış olursunuz ve onun verdiği sınavlara sokarlar. isteyen alır isteyen almaz da. dershanede toplu sınav olacak, sen lise sondasın ve arkadaşlarının senden önde olmasını istemezsin. zorunluluk demeyelim de, "alırsan iyi olur" düşüncesi yerleşiyor orada. belki kısmi mahalle baskısı gibi. hatta sen parasını veriyorsun sadece, sınava giriyorsun, o sınav çıkışında da girişte zaman gazeteleri üst üste duruyor, onlardan birini alıp eve götürebilirsin, parasını vermişsin çünkü. ama çoğu almıyor, ben de almıyordum, bana hitap etmiyordu çünkü. parayı toplarken kimi öğrenci bilinçli olurken, kimisi de "ek denemeler için para toplanıyormuş" düşüncesinde. heh şimdi buradan yola çıkarsak, zaman gazetesinin bu kadar çok "satış" yapmasının sebeplerinden biri budur. çok satılır; ama çoğu kişi tarafından okunmaz.
zorunluluk olarak gorulmese de buyuk bir ihtiyac olarak goruldugu gercektir. zaman gazetesinin satis yapma politikalarinin basinda geldigi goruluyor. sonra da bizim su kadar tirajimiz var diye laf yaparlar. dogrulugundan emin olmamakla birlikte arkadasimdan duydugum su laf ile entry bitiyor dostlar : " abiler evlerine 6 tane zaman geliyor bi zahmet yapsin o kadar tiraj."