felicific calculus, 18. yüzyılda utilitarist filozof jeremy bentham tarafından geliştirilen bir felsefi kavramdır. eylemlerin mutluluk veya zevk çağrıştırdıklarını ölçme yöntemini ifade eder. bentham'a göre, insan eylemlerinin amacı, dünyadaki toplam mutluluk veya zevki maksimize etmek olmalıdır ve felicific calculus, farklı eylemlerin mutluluk teşvik edici potansiyelini ölçme ve karşılaştırma yoludur. felicific calculus, eylemlerin muhtemelen üreteceği zevk veya mutluluğun yoğunluğu, süresi, kesinliği, yakınlığı (zamandaki veya mekânsal yakınlık) ve saflığını (ağrı veya olumsuz etkilerin yokluğu) dikkate almayı içerir. bentham'ın felicific calculus, utilitarizm olarak bilinen bir ahlaki teorinin gelişiminde etkili olmuştur, bu teoriye göre en iyi eylem, toplam mutluluk veya zevki maksimize eden eylemdir.