(bkz: ekşi sözlüğe saldıran köşe yazarları)
(bkz: 20 cm içerden kaşınmak)

benim de ilgiyle okuduğum yazısında fatih özgüven sözlüğe saldırıda falan bulunmamış, tam aksine sözlüğü sevdiğini belirtmiş, sadece kitaplaştırılmasının ruhuna uygun olmadığını düşündüğünü söylemiştir. algısı zayıf halka izahat vermeye bile kalkmamışken o duruma düşürülmesi senenin ilk saçmasapan durumu olarak kayda geçirilsin.

enis batur'un masa yumruklama fenomeniyle karıştırılmaması gereken bir takım beceriksiz ajitatör egzersizi nitelğinde önerme. benim gözlemlediğim kadarıyla fatih özgüven saldırmaz, en fazla tatlı tatlı laf sokar, onu da öyle usturuplu yapar ki ninni söylüyor sanılabilir.

benim anladigim kadariyle, yazinin ilk bölümünde, sadece çıtırci olduguna ve özellikle de sinema giselerdeki genç kızlarla ilgili fantasmalarina atifta bulunmus ki çok dogal karsiliyorum bunu. ben de haril haril ögrenciyken kütüphaneci hanimlarla ilgili ayni seyleri aklimdan geçirirdim. bir nevi mesleki saplanti bu. umarim "fitaş'ın gişesindeki kızıl saçlı, çilli küçük kız"in külhanbeyi bir agabeyi yoktur... aksi halde fatih özgüven yazilarina bir süre ara vermek zorunda kalabilir^*

fatih ozguven sozluge saldirmiyor, sadece kitap olmasina , o da bu kitabin sozlugun ruhunu yansitmiyacagindan dolayi serzeniste bulunuyor. mevzuda bi kindarlik kiskaclik ve haliyle hainlik yok. yalniz kooperatif apartmanina bas sokma benzetmesi ne kadar dogrudur o dusundurur. kitabin cikmasi, ya da icindeki seckilerin konsepti uygunmudur o ayri mevzu ama bunu hippi komununden bir apartman dairesine kapak atma oportunizmine, konformizmine benzetmek, zannimca o biraz kel alaka. bu esnada belirtmeliyim ki sozluk guruhunu hippi komunune benzetmesi de sik bir iltifat olarak duruyor.