aslında olayı
sen önce kendi ölüne ağla raddesine getirmek istemiyorum, insanım sonuçta.
ama sen kendi ülkendeki olayları gündemine bile almaya gerek görmeyip tek kelime etmezken, ortadoğu'yu gündeminden düşürmeyip hüngür hüngür ağlarsan, sikseler kimse inanmaz senin o samimiyetsiz samimiyetine...
kendi ülkesindeki muhalefeti terörist olarak niteleyip başka ülkelerde ki muhalifleri vatan kurtarıcı olarak düşünen zihniyetin başbakanı
bütün bunlar işte hepsi oyun.
küfürler ediyorum da ne oluyor. bir başbakan ve onun %50'si varmış. gerisinin köküne kibrit suyu. bu deyimin de amk.
esma için ağlamayıp ethem için ağlayandan ne farkı vardır?
ikisi için de ağlanması, ikisinin de zalimine zalimsin denmesi daha dürüstçe değil midir ?
ethem için de ağlamayanlara dert olmuştur.
(bkz:
gözyaşında riya olmaz)
ölen her insan için ağlama zorunluluğu bulunmayan başbakandır. babasının ölmüş kızına yazdığı bir mektup okunurken, kendi çocuklarıyla olan ilişkisinde bir paralellik kurup duygulanmış olması gayet doğaldır ama bunu anlamak için de insan olmak gereklidir. sırf fikirlerini desteklemediği için bir insanın ağlamasına bile kulp takmaya çalışmak insanlıktan nasip almamaktır. ağlamakla sempati ve oy kazanılıyorsa birileri kılıfdaroğlu'na haber versinde, biraz ağlasın, belki o ve onun gibi düşünenlerin kalbi biraz yumuşar..
samimi olduguna dair derin suphe uyandirir.