çağdaş batı toplumunda sevginin soysuzlastırılması

çağımızda anamalcılık bir arada kolayca çalışabilecek çok sayıda insan ister. bunlardan gittikçe daha tüketici olmalarını bekler. beğenileri kalıplaşmış, kolayca etkilenen, sayıları arttırılabilen kişiler olmalıdır bunlar.

bunun sonucu ne olmuştur ? çağdaş insan öbür insanlara ve doğaya yabancılaşmıştır. insan bir mal durumuna girmiştir.

herkes öbür insanlara olabileceği ölçüde yakın olmaya çalışırken her insan umutsuz bir yalnızlık içindedir. yalnızlığı giderilmedikçe kurtulamayacağı yoğun bir güvensizlik, huzursuzluk ve suçluluk duygusuna gömülür. uygarlığımızda insanı bu yalnızlığın bilincinde olmaktan alıkoyacak sayısız oyalayıcı şey vardır. her şeyden önce sıkı sıkıya yönetilen mekanik iş düzeni bu insanlara en temel insanca isteklerini, kendini aşma, birleşme isteklerini bir yere varmaktan alıkoyar

huxley in gözü pek yeni dünyasında çizdiği insana çok yakındır. karnı tok sırtı pek cinsel bakımdan doymuş ama kişiliği gelişmemiş, öbür insanlarla çok yüzeysel ilişkiler kurmuş, huxley in çok iyi özetlediği şu sözlerle güdülen biridir 'birey duyarsa topluluk kayar' ya da 'bugünün eğlencesini yarına bırakma' bir de hepsini ağır basan şu söz vardır 'bugünlerde herkes mutlu'

otomatlar sevemezler olsa olsa kişilik paketlerini değiş tokuş edebilirler bir kelepir peşinde koşarlar