sabah gazetesi sayesinde okudugum mukemmel kitap.maksim gorki nin,yasar kemal in romanlarindaki uslup,gerceklik vardi bu kitapta.olaylar ve karakterler abartidan uzakti,yasadiklarida hic bi entrika yoktu,surprizler falan.
hapishanedeki bir gunu anlatiyordu ivanin gozunden anlatiyordu.
yataga yatarken soguk yuzunden ceketin kollarina ayaklarini sokmasi,yemek sirasindaki olaylar nedense devlet yurtlarini animsatmisti bana.
ozellikle mahkumlari calistirmak icin insaaata goturdukleri bolumler yazarin kaleminin kuvvetinide gosteriyodu.
sayfalar boyunca tugla ormelerini ve bu siradaki diyaloglari anlatiyordu ve sikmiyodu bu bolumler.
hapishanede yatmamis birinin bu kitabi yazmasina imkan yok bence.o donemler rusyada hapse dusen bir mahkumun yasadigi herseyi ama herseyi yazmis yazar.
hapishaneye dusecekler icin referans kitap gibi bi sey olmus o donem icin.