hakkında bilinen en büyük yanılgı ünlü 'olmak ya da olmamak' tiradındaki kafatasıdır.

olmak ya da olmamak tiradının bulunduğu sahne;
üçüncü perde birinci sahne
mekan: sarayda bir salon. hamlet bu salonda zamanının bir bölümünü geçirmekte. illaki elinde birşey olacaksa bu kurukafa değil felsefe kitapları olacaktır.

ikinci perde ikinci sahneye dönelim.
polonius hamlet'in deliliğinin kızına olan aşkından kaynaklandığını öne sürmekte ve bunu kanıtlamaya çalışmaktadır.

polonıus
biliyorsunuz, zaman zaman,
buradaki salonda dört saat gezinir.

kraliçe
evet, çok doğru.

polonıus
işte bunu yaptığı sırada, ben kızımı salıveririm yanına,
biz de sizinle duvar örtüsünün ardına gizleniriz.
bakalım ne olacak karşılaştıklarında. eğer onu sevmiyorsa,
ve aklını bu yüzden kaçırmamışsa,
ben de devlet hizmetinde çalışmayı bırakır,
çifçilik yapar, atlarla arabalada uğraşırım.

kral
deneyelim bunu.
---------------------------------

kurukafalı sahne ise bambaşka bir sahne. ophelia'nın ölümü sonrası.
beşinci perde birinci sahne

hamlet
adama bak, hiç saygısı yok. hem mezar kazıyor, hem şarkı söylüyor.

horatıo
alışmış artık. aynı işi yapa yapa etkilenmez olmuş.

hamlet
gerçekten öyle. az kullanılan el daha duyarlı oluyor.

1. soytarı (şarkı söyler)
ama yıllar sinsi adımlarla sokuldu,
sımsıkı aldı beni pençesine.
daha gençliğimi anlamadan,
fırlatıp attı beni toprağın içine.
(bir kafatası savurur)

hamlet
şu kafatasının dili vardı bir zamanlar, şarkı söylerdi.
adama bak nasıl fırlatıyor onu yere;
ilk cinayeti işleyen kabil'in çene kemiği sanki.
bu bir politikacı kellesi olabilir, hani tanrı'yı bile aldatan türden.
şimdi bir eşeğin eline düşmüş.

bu hep içimde kalmış, gördükçe içimi kemiren bir mevzuydu.
umarım anlatabilmişimdir.
en azından benim içimde kalmadı. içimi dökmüş oldum.