tam olarak da benim babamdır. kendisi maliye bakanlığında çalışır. küçükken hasta olunca, dişim sallanırken vs kendi iş yerindeki doktora götürürdü. muayene olduktan sonra indirirdi kantine. istediğin çikolatadan al derdi kurban olduğum (cebinde parası olur muydu, yazdırır mıydı bilmem bile) sonra çay ocağına uğrardık bana oralet kendisine çay söylerdi. odaya giderdik ben çikolatamı açana kadar oralet gelirdi. sonra odasında masaya kendisi oturmazdı, beni oturturdu renkli kalemler bulurdu a4 kağıtları verirdi. tüm gün o koskoca iş yerinde, koskoca amcaların arasında çikolata yer oralet içer bi yandan da resim yapardım. o günler yad ettim sanırım.