cağaloğlu. çocukluğumun en sevdiği yerdi. karne alındıktan bir kaç gün sonra babamla vapura biner istanbula geçerdik. eminönünde inip doğru cağaloğlu’na. bütün yayınevlerinin mağazaları bir sıra halinde diziliydi. tatilin en büyük eğlencesi olan kitapları alır elimiz kolumuz dolu dönerdik. 1970’lerde çocuk edebiyatı adına basılmış her şeyi okudum sanırım. kemalettin tuğcu külliyatı dahil.