burada yaşayıp da bu kural değişikliklerinden rahatsız olmayan insanlar; ya çoktan oturumunu, vatandaşlığını almış, diğer insanları önemsemeyen bencil insanlardır, ya da iktidar yalakası salaklardır. başka bir şey gelmiyor aklıma. belki vardır, herkesin hakkında kötü konuşmuş olmayayım ama zor sanki.

ben tüm bu değişikliklerden rahatsızım. çok basit bir sebebi var. ben 3,5 sene önce buraya taşınırken ölçtüm, biçtim, hesabımı yaptım. çocuğumun üniversiteye başlayacağı zamanla kalıcı oturum alacağım zamanı hesapladım. dünyanın başka yerlerinde yapacağım, yapmayı planladığım işlerimi ona göre planladım. bütçemi buna göre hesapladım.

şimdi kalıcı oturum hakkının bir anda 5 seneden 10 seneye çıktığı durumda çocuğumun home fee yerine international fee üzerinden ücretlendirilmesi sorunu karşıma çıkıyor ki, bu 4 sene içerisinde ekstra 120.000 pound yük demek. benim ilk hesabımda bu yoktu, bu yüzden buna karşı çıkmak en doğal hakkım.

sponsorlu vizede çalışmak hem avantajlı, hem de riskli. işten ayrıldığım durumda 2 ay içerisinde başka iş bulamazsam vizemin iptal olma durumu var, bu nedenle işverenle aramı iyi tutmak için herkesten daha fazla çalışıp normalde hoşuma gitmeyecek şeyleri kabul etmek zorunda olabiliyorum. bu da uzun vadede kariyerim için iyi bir şey değil. özellikle bu belirsizlikte iş değiştirmek ayrıca zor. bu da kariyerimi yavaşlatıyor. ayrıca 3 kişilik bir ailenin senelik ödemek zorunda olduğu ihs ücreti yaklaşık 3000 pound. 5 yıllık süre 10 yıla uzadığı durumda ekstra 15.000 pound daha ödemek zorunda kalacağım.

insan hayatında 5, 10, 15 yıl büyük anlam ifade eder. ben buraya dersimi çalışarak, hesabımı yaparakv, planlarımı yaparak geldim. geldiğimden beri de deli gibi çalışıyorum. ama labour sağcıların gönlünü hoş tutsun diye kariyerimde bir sonraki adımı atamayacaksam, 5 senede cebimden neredeyse 150.000 pound daha çıkacaksa (üniversite çağında çocuğu olmayanlar için de bu rakam en az kişi başı 5000, 7000 arası olacak), bir daha neyi ne zaman değiştirecekler diye tedirgin bir hayat süreceksem bundan rahatsız olurum, buna karşı çıkarım. bu da en doğal hakkım.

debe editi:
adalet herkese, her an, her yerde lazım