hristiyan olduğumu öğrendiklerinden sonra beni eve kapatmaları, ardından gelen depresyon ve intihar planları yaptığım günlerden ötürü yaptığım eylem.

20-30 arası böyle geçti benim. o sebeple ne bir arkadaş çevrem oldu, ne sevgilim oldu. 34 yaşıma geldim ve hayatta başarısız, yalnız birisi oldum.

yine de affediyorum evet. yapacak bir şey yok. yoksa allah'a yalan söylemiş olurum.

yine de acısını her zaman taşıyacağım.