kalp kırıklığının teşhisi ve aynı zamanda reçetesi. ne yazsam eksik kalır, ne desem bu yılların boşluğunu doldurmaz. bob dylan hiçbir zaman ölmedi benim gibi.

''they sat together in the park'' ile başlar bu şarkı. portakal suyu ve çekirdek?

kaderimin düğümü; portakal suyu.

hayalimde kaç kez seninle bu başlangıç anını yaşadım bilmiyorum, zaman beni ne ara buralara getirdi onu da bilmiyorum. ne gerçek, ne hayal onu bile hayal edemiyorum ama umut öyle mi?

bir sabah uyanırsın ve vapur yavaşça kıyıdan uzaklaşır. kıyıdaki insanların kırışmış yüzlerine bakarsın; ne için, neden ve ne kadar zamanda kırıştığını hissedersin ama neden diye sorduğunda tek cevabın rüyalarınla karışır. sen rüyalarından ibaret kalırsın. anlamsız rüyanlarında.

bob dylan ölse hatırlarsın, ama o ölse yine de hatırlaman için bu şarkı kalır.