aslında kadınların evlilik konusundaki yönelimleri, zaman çizelgesinde ikiye ayrılıyor.

- 25 yaş altı kızlar
- arada 5 senelik "acaba mı ?" süreci var, kararsız seçmen
- 30 yaş üstü teyzeler

konumuza gelirsek 25 yaş altı kızların, gözü doymak bilmiyor. hipergamilerini sonuna kadar kullanmak istiyorlar. tabi zaman, aleyhlerinde işliyor. bu süreçte her şeyine bir şey buluyorlar. kendilerini, idealize ettikleri adamın ideal eş adayı olarak görüyorlar. bu dönem, ince eleyip sık dokudukları dönemdir. (bkz: sen kendini kimlerle mukayese ediyorsun ibrahim)

25-30 arası bireysel bazda değerlendirilip dağıtılabilir. kadınların göz alıcılığını kaybettiği yaş, 25'tir. yine de bu yaş aralığındaki kadın, ne kadar gençse salağın birini düşürmesi de o nispette kolaydır.

35 yaş üstü teyzeler, "eyvah" diyor. yine de bir erkeğe ihtiyaç duyduğu durumlar için müdavim bir erkek ediniyor yani evleniyor. bu dönem, tercih değil mecburiyetten doğan bir evlilik. işte en leş evlilikler, bunlarınki. bu kadının kocasını aldatması, işten bile değildir.

kadın, patlak olduğunu bile bile, yaşlanmış pörsümüş olduğunu göre göre kendisiyle evlenmeyi kabul eden adamdan tiksinir. aynı kadınlar, etrafa evliliğin ne kadar kötü bir şey olduğunu deklare ediyor. evde hoyuku olduğu halde güvenli alanında yeni tokmakçı arayışına giriyor.

özetle 18-22 yaş arasında kızlar yerine 25-30-35 tercih eden erkek, aynaya baktığında kendisine bir saygı duyamaz. bu adam, çöpün içinde yiyecek bir şeyler arayan adam gibidir.