dün izlediğim film. senaryodaki eksiklik ve hızlı geçişlere rağmen beğendim. filme esas gitme sebebim erdal beşikçioğlu idi, bir insana hem polis hem de katil rolü nasıl bu kadar yakışır hala anlayabilmiş değilim.

gelelim gerçek hayata. ismi her yerde çarşaf çarşaf yayınlanan bu katil, hala hayatta ve rating için utanmadan sağda solda konuşturuluyor. kendisi 7 ay yatmış. bir kadının hayatının bedeli sadece 7 ay!

"namus için öldürdüm, beni aldattı." diyor. aldattıysa boşan, ayrıl. kadını kör edip öldürmen mi lazım?

maalesef ama maalesef ki türkiye böyle psikopat, narsist ve namus düşkünü adamlarla dolu. istanbul sözleşmesi'nin feshi ise hepsine çanak tuttu. bu millet elalemin s.k.yle uğraşacağına kendi esas derdine yoğunlaşsaydı bir almanya olamazdık belki ama savaş çıksa ukrayna vatandaşı kadar değer görürdük belki, bizi de medeni statüsüne koyarlardı. en azından bu insanların afganlar veya suriyeliler gibi potansiyel canlı bomba olmadığını dünya alem biliyor. peki ya biz?

ne alaka diyenler olacak, ama durum böyle. bir ülkede kadınları öldürmek için cesaret bulan birileri her zaman vardır ama bunların sayısı bu kadar fazlaysa ve kılıfı "namus" ise burada bir sorun var demektir.