korkuyorum lan korkuyorum. öküz gibi boyum, kilom var yine de korkuyorum. çocukken ekmek almaya giderken hiçbir şekilde kışkırtmadığım halde yolumda yürürken 3 tane kocaman sokak köpeğinin kovalaması sonucu eve kendimi zor atmıştım. evimdeki anları çok hatırlamıyorum. büyüklerimin anlatmasına göre titriyormuşum, tenim sapsarı kesilmiş. bu yaş oldum hala alışamadım. yine diyorum, korkuyorum. var mı diyeceğiniz?

bina kapısına mama kabı mı konulur beyinsiz herif? öyle mi bakmayı planlıyorsunuz bu canlara? kimse demiyor zaten ormanlara atılsınlar, barınakta kötü şartlar halinde yaşasınlar diye. çözüm çok basit. barınaklar 5 yıldızlı otel tatında olacak, hepsini oraya koyacaksın. piresine, bokuna orada bakacak çalışan tutacaksın. gönüllü çalışmak isteyenlerede izin vereceksin gelip bakacaklar.

her ay haberlerde duymuyor musunuz başıboş köpek şu çocuğa, şu kadına saldırdı diye. kulağı kopan çocuğun, yüzü parçalanan kadının yerine kendinizi koyarsanız sorun daha da kolay çözülür aslında. haberiniz olsun.