yirmibirinci miladi yüzyılda hakim olan insanlığın suni-yavan halinin hakim olduğu dünya gezegeninin bütününü tarif edebilmeye muktedir olan ve mehmet akif merhumdan intihal ettiğim tanım..

tükürecek yok yüzümüze ya, dolanıyoruz sokaklarda.. bu enkaz içinde ma'mur cakalar satıyoruz.. mazlumu zalimin insafına terk edip plastik vicdanlarımızı parlatıyoruz sonra..

medenî ruhum can çekişmede kaygıyla..
enkaz-ı beşer, bugün dünyadır aynıyla..

anlamıyorum ama.. anlayamıyorum.. anlasam ve mümkün olsa bir şeyler..
bir devrime sebep olsa o can çekişmeler..

olmuyor..

ve ben, 33.5 yıllık oksijen israfı, arz-ı endam ediyorum o enkazın sancaktarı olarak..

insan enkazıdır. yıkıma uğramış, bütünlüğü bozulmuş, varoluşu sona ermiş insandan artakalan kalıntıları ifade eder.

mehmet akif ersoy hem balkan savaşlarını tasvir ederken hem de çanakkale savaşı'nı tasvir ederken bu çarpıcı tamlamayı kullanmıştır:

1-) 1913 yılında, balkan bozgunu üzerine kaleme aldığı şiirinden bir bölüm:
''süngülenmiş, kanı donmuş nice binlerle beden!
nice başlar, nice kollar ki cüda cisminden!
(...)
teki binlerce kesik gövdeye ait kümeler:
saç, kulak, el, çene, parmak... bütün enkâz-ı beşer...''
---
2-) çanakkale şehitlerine şiirinden bir bölüm:
''yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,
atılan her lağamın yaktığı: yüzlerce adam.
ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer;
o ne müthiş tipidir: savrulur enkâz-ı beşer...
kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el ayak,
boşanır sırtlara, vadilere, sağnak sağnak.''