öncelikle 1, 2, 3, 4.
2005 yılında tdk tarafından alınan kararla batı kökenli sözcüklerde ve doğu kökenli sözcüklerdeki “l” harfinden sonra gelen “a” ve “u” harflerinde kullanılan düzeltme işareti kaldırıldı fakat bu karar çoğu insan tarafından salt açıklamada bahsedilen sözcüklerde değil, batı ya da doğu kökenli her sözcükte kullanılan düzeltme işaretinin kaldırılması olarak anlaşıldı.
düzeltme işaretinin kaldırıldığı sözcükler
flama (ven., fláma)
klarnet (fr., clarinette)
plaj (fr., plage)
plaket (fr., plaquette)
şeklindeki batı ya da
laf (far.)
lakayıt (ar.)
lale (far.) (özel isim olmadığında)
lalettayin (ar.)
şeklindeki doğu kökenli sözcüklerdir.
yazılışları aynı fakat anlamları ve söylenişleri farklı olan sözcüklerde¹, arapça ve farsçadan türkçeye geçen birtakım sözcükler ve g ve k’den sonra “a” ya da “u” içeren özel isimlerde² ve nispet eki içeren sözcüklerde³ ise düzeltme işareti hâlâ kullanılıyor.
¹adem (yokluk), âdem (insan); adet (sayı), âdet (gelenek, alışkanlık); alem (bayrak), âlem (dünya, evren); aşık (eklem kemiği), âşık (vurgun, tutkun); hal (sebze, meyve vs. satılan yer), hâl (durum, vaziyet); hala (babanın kız kardeşi), hâlâ (henüz) [...]
²dergâh, gâvur, karargâh, tezgâh, yadigâr, dükkân, hikâye, kâfir, kâğıt, merzengûş, mahkûm, mezkûr, sükûn, sükût; lâle, nalân, islâhiye, lâpseki, selânik, nigâr, hakkâri [...]
³(türk) askeri ve askerî (okul), (islam) dini ve dinî (bilgiler), (fizik) ilmi ve ilmî (tartışmalar), (atatürk’ün) resmi ve resmî (kuruluşlar) [...]