her şeyden önce çok fazla siyasi bir kutuplaşma yoktu.. samimiyet vardı.. mahalle kültürü bozulmamıştı.. gerçekten birinin yardıma ihtiyacı olduğu zaman yanında durulurdu.. kadın veya erkek fark etmez insanlar aşklarını bile açık açık ifade ederdi.. bencillik benmerkezcilik tavan yapmamıştı..
şarkılarında bile bir duygu samimiyet kalite vardı.. insanlar az şeylerle de çok çok mutlu olabiliyordu.. aldığınız bir giysinin bile bir anlamı vardı.. sonra sokakta oynadığımız oyunlar.. bir de evden anneye ekmek arası yaptırıp dışarıda yemek gibi bir kültürümüz vardı.. hatta arkadaşınızın karnı açsa ona da anneden bir ekmek arası yaptırılırdı..
gerçekten edebiyat yapmıyorum harika anılar geliyor gözümün önüne doksanlarla ilgili.. bir arkadaşımızın nereli olduğu falan yok kürt mü alevi mi mezhebi ne bunlara hiç takılmadığımız gibi bu tür şeyleri sorgulamak aklımıza bile gelmezdi..
biz masumluğumuzla sevecenliğimizle mutluyduk be.. ne yaptılar bize ne hale geldik böyle.. bu kadar kısa sürede nasıl parçalandık.. gercekten kötülük beslemiyorduk birbirimize karşı.. cebimizdeki plastik tasolarla futbolcu kartlarıyla koca günü eğlenerek geçirirdik.. bir de atarimiz oldu mu bizden mutlusu yoktu.. tetrisle rekorlar kırılırdı evde dışarıda.. güzel günlerdi... sanki doksanlar hepimizin ortak noktada buluştuğu bir zaman dilimi gibi..
eğlence mekanına gittiğinizde bile doksanlar çaldığı zaman bir başka eğlenmeye başlıyorsunuz daha çok coşuyorsunuz havaya giriyorsunuz.. bu duruma o kadar çok şahit oldum ki.. bir de -belki bana çok fazla denk gelmemiş olabilir- nerede nostalji konseptli bir parti görsem genelde bu doksanlarla ilgili oluyor.. ayrıca sanatçılara bakarsanız dinlerseniz o dönemle ilgili açıklamalarını onların da fazlaca doksanları övdüklerini görürsünüz.. dizileri bile harikaydı be.. bir masumluk vardı dizilerde.. hangimiz o -alınan 2 3 gazete eşliğinde- yapılan pazar kahvaltılarını unutabildik ki.. şimdi endüstriyel kahve içmek için deliye dönmüş durumdayız..
edit: çocuk olduğumuz için vurgusu yapılmış bazı yazarlar tarafından.. z kuşağından çokça doksanlar güzellemesi duyuyorum.. çok da ilginç geliyor.. hatta o dönemin şarkılarını ezbere bilenler var araştıran çok var..
geçen biriyle konuştum çocuk grup vitamini araştırmış ve onun mizahını çözmüş ve bana yakınıyor keşke o dönemlerde doğsaydım diye..
youtube'da eski şarkıların yorumlarına dikkat ederseniz z kuşağının fazlaca doksanlar güzellemesi yaptığını görürsünüz..
edit2: evet siyasi kurum hep kötüydü kabul ediyorum.. daha çok sosyal hayat duygular yani beşeri ilişkilerin daha iyi olduğunu ifade etmek istedim.. medya, siyaset ve özellikle teknoloji bu duruma getirdi bizi maalesef..