bu çayın maydanozlu olanı var. nane limon gibi gribe birebir ama içimi çok keyifli değil.

edit: imla

anadolu insani olarak poşet çay içmediğimizi göz ardı etmiş samimiyetsiz çay markası.

üreticilerini zorla satış temsilcisi yapan firma. siz yaş çay veriyosunuz, onlar para yerine kuru çay veriyolar paket paket... sonra onlar para yerine geçiyor, pek ergonomik olmayan türden...
şöyle ilanlar görmek kaçınılmaz oluyor sonra memlekette: ^*
kuru çay karşılığı pimapen yapılır vs..

şimdi bunların mistik bitki çayı diye bişeyleri çıktı, hemen hemen chai tea latte kıvamında bişi, sütle içiliyo çok da güzel tadı ama gel gör ki hiç bi yerde bulamıyorum, migros'undan tansaş'ına, bim'inden şok'una kadar hepsine baktım yok yok yok. ürünü piyasadan mı kaldırdılar merak etmekteyim.

ilginçtir ki nahçıvandan gelen yardım tırının üzerinde de azerbaycan bayrağı var, hatta kızılay tırlarında da hem kızılay hem türk bayrağı var, belçika yardım ekibinin sırtında kocaman belçika bayrağı patch olarak dikili. yani ya doğuş çay faşist çay olmuş, ya da kendi ülkesinde kendi halkına yardım ederken kendi bayrağını araç üzerine koymuş. kim kime ne demeye çalışıyor olabilir? azeriler ve belçikalılar bize bir şey mi ima ediyor? yoksa alman faşizmi tandanslı nicklerin hazin hezeyanları mı akıyor sözlükte? orada yardım etmeye çalışan insanlara farklı anlamlar yükleyerek kim ne elde etmeye çalışıyor? neyi nasıl böldüğünüzün farkında mısınız? ve bu entry neden "doğuş çay" başlığı altında da sanki şirket avukatı gibi davranmama sebep oluyor. neden benzer entry'leri muhtelif belediye ve hatta kızılay ve hatta diğer yardım tırlarının üzerinden de yazmadınız. sanki çok "lipton içiyor", "seylan çayı" kokluyor, "çaykur" ile kırıştırıyor gibisiniz. nefret söylemine karşı durmak arzusundayım hezeyanı ile birşeyler yapmaya çalışırken ulrike "elime yüzüme bulaştırdım" meinhof bariz saçmalıyor ve nickine yakışmayan bir tavır sergiliyor.

(bkz: yavaş gel)
(bkz: ulrike meinhof)
(bkz: her almanı faşist sanmak)

kuyruklu piyano ile kemençe sesinin nasıl çıkarılacağını gösteren bir reklam çekmişler
(bkz: el insaf)

poşet çayları lipton vb. birçok çaya göre hakikaten leziz olan çay...

şimdilik denemiş olduğum "black label" ürünü için söyleyebileceğim şudur: diğer herhangi bir marka çayın bir adet bardak poşetinden elde edilen kıvam ve lezzet doğuş çayın iki adet demlik poşetinden elde edilebilmektedir. 1 adet demlik poşetini en küçük ince belli bardağa koyduğunuzda bile renk fazla demlenmiş ıhlamur gibi olmaktadır. bekletmek veya harbi harbi demlemek hiç bir işe yaramamaktadır.

sorularımsa şunlardır: black label türleri genellikle rengi koyu olan çaylardır. doğuş bey black'ten ne anlamaktadır? aldığım 100'lük kutu ne zaman bitecek? bittiğinde çaydan soğuyacak mıyım? acaba ödediğim paranın hakkını alabilmek için poşetleri bir köşesinden delip içini boşaltarak kağıt torbalardan el işi ürünler (mesela patchwork kağıt mendiller) mi icat edip satsam? içinden çıkan çayları n'aapsam? falan filan...

sinan çetinli olmamış reklama sahip marka.
şurdan olmamışlığı; sen rumi'den bahsedeceksin, insanın sıcaklığından, anadolunun doğallığından bahsedeceksin, sonra poşet cayı sokacan gözümüze finalde, ee nooldu, rumi bişi diyodu az önce, sen de dedin, anadolu insanı filan fıstık, nerde dem? nerde samimiyet? nerde sabır? nerde sukünet? nerde doğallık? he dersinki bizim durumumuz budur sentez ettik doguyla batıyı, susar otururum, içerim büyük yaprak seylan cayımı demli demli...

efendim, övünmek gibi olmasın, iyi çay demlerim. eş dost bilir. fırsat buldukça da türlü türlü çayları performans testine sokarım. doğuş çay da elimizden geçti haliyle ve kaçınılmaz olarak. kaçak çayları sınıflandırma dışı bırakarak (o kulvardan koşabilen ingiliz kadanası bile
çıkmadı henüz) yerli malı haftası zihniyetimle doğuş çayı birçok yerli çayla kıyasladım. aslına bakılırsa ilk etapta sadece çay performansını
görmem dahi notunu vermeme yetti. tiryaki adıyla piyasaya sürdükleri çayın demlenme, demlenirken suya rengini bırakma, demin tadındaki süreklilik, demin tadının değişme süresi (performans değerlendirmesi derken şaka sanmış olanlar olabilir) gibi özelliklerini değerlendirdim.
emlenme süresi ortalama civarında, suya rengini bırakmada kısır, demin tadındaki süreklilik iyi (fekat az çay bitkisiyle demlenemediğinden
bu artı bir değer değil), demin tadındaki değişme süresi (bekleme durumunda) uzun (fekat yine az bitkiyle demlenemediğinden artı bir
değer olmuyor bu da).

sözün özünde doğuş çay demleme çay zevki olanlar için iyi bir çay değil. çaykurun klasik çayı veya rize çayı tiryaki tercih edilmeli.
doğuş çaydan demli çay elde etmek için kullanılan miktar da ekonomik olma özelliğini mümkün kılmıyor. sıfırdan yüz kilometreye ulaşmıyor,
yüksek hızda da sarsıntı yapıyor.

doğuş çayı tavsiye edenler de çaydan anlamıyor azizim.