(bkz: titüs litüs'ün ilk on bölümü üzerine söylevler)
bu eserde nicolo machiavelli hedefini açıklar, siyasete rönesans/ilkçağ zihniyetini getirmek daha sonra da siyasi rejimlerin gelişmesi, değişmesi teorisini yapmaktadır. yönetimlerin doğuşunu açıklar. 3 yönetim biçimi vardır ve bunların bozulmas ızorbalık, demagoji ve oligarşiyi doğurur. korunmak isteyenler en güçlü, en cesur kişinin himayesine girerler. iyileri ödüllendirmek ve kötüleri cezalandırmak için yasalar yaparlar ve böylece adalet doğar. yeni bir şef şef seçmek gerektiğinde en adil, en fazıl olanı seçerler. ancak zamanla bu yönetim babadan oğula geçer. oğullar zevke ve lükse düşerlerse bu halkta kin doğurur, kin korkuyu getirir, korku da zorbalığı. zorbaya karşı toplumdaki en iyiler, en yürekliler ayaklanır. halk da onların peşinden gider, bu iyi kişileri başa geçirir. bu yönetim aristokrasidir.iktidar yine oğullara geçince oligarşi meydana gelir. zorbanın başına gelenler bunların da başına gelir. halk yönetimde bir kişinin ya da bir azınlığın etkili olmayacağı bir iktidar biçimi düzenler ve halk yönetimi kurulur. ülkeler bu değişim dönemlerinde güçlü olmazlarsa komşu ülkelerin boyunduruğu altına girebilir.