burada yazılacak meslekleri icra eden arkadaşlara sesleniyorum. hemen savunmaya geçmeyin. biz sadece öyle zannediyoruz. benim dışarıdan çok kolay gördüğüm mesleklerin başında imamlık geliyor
hatta daha genel ifadeyle tüm din çalışanları. o kadar rahatlar ki düşünüyorum uğraştıklari bir sorun bulamıyorum.
agile koçluğu.
zaten çoğuna baksanız ne analistlikte ne yazılımcılıkta tutunabilmiş tipler olduklarını görürsünüz.
ispark veyahut her türlü mekanda araç giriş çıkışında görevli parayı alıp kapıyı açan abilerin mesleği. güzel iş ya kapı zaten otomatik parayı alıyorsun tek tuşla kapıyı açıp kapatıyorsun oturduğun yerden.
insana kendi mesleği dışındaki tüm meslekler çok kolay gelir. birinin bir işi mızıldanmadan yapıp şikayet etmiyor oluşu, her görevi zamanında yetiştirmesi, masa başında çalışıyor oluşu, dükkanın önüne tabure koyması (bu eczane eczacıları için kullanılan ve sinir olduğum bir tabir) gibi şeyler o kişinin işini kolay yapmaz. ne yazık ki hepimiz başkalarının yaptığı işi küçümseme, basite indirgeme gereği duyarız. mesleğimin pek çok farklı çalışma alanı var ve kendi yaptığım iş dışında hepsi bana daha kolay geliyor ama biliyorum ki bu göreceli bir şey. herkes kendi içinde, işinde zorluklar yaşıyor ve mücadele veriyor. o yüzden artık şu meslek de kolaymış, çok rahatmış demek istemiyorum.
öğretmenlik.
ama eğitimsiz bir toplumda bunun anlaşılması çok zor.
emlakçılık.
meslek olması bile şaşırtıcı. sadece kolay görünmüyor, üstelik vasıflı bir insan olmanız da gerekmiyor.
edit: yazım yanlışı
öğretmenlik.
futbolculuk.
ünlü olmak (oyuncu, sanatçı vs.)
hemşirelik.
restorant ya da cafe işletmek.
vs. vs.