depresyon derin bir anlamsızlık duygusudur. eğer diğerlerinin bahsettiği gibi bir şey yapabiliyorsanız ya bir anlam arayışındasınız ya da anlamsız olsa dahi var olmanın yolunu arıyorsunuz.
bunları yapamayacak durumdaysanız ya da uzun süredir yapsanız dahi bunlarla ilgili olmadığını hissediyorsanız yüksek olasılık depresyonunuzun en temel sebep ve başlangıç olan yerindesiniz (örneğin aile evi) ya da sizi depresyona girmeye zorlayan mesele devam ediyor.
eğer bahsettiğim başlangıç yerinde değilseniz şansınız var. depresyona girmeye zorlayan meseleleri çözmeye odaklanın. örneğin benim depresyona girmeme sebep olan ankara üniversitesi diş hekimliği fakültesindeki ortodontistlerimdi. ben defalarca yaptıklarının çözülmesi için direndim, yolunu bulur dedim, çok ses çıkarmadım ama hiçbir şey çözülmedi. ve başıma patladı. eğer hala bir sürecin içerisindeyseniz sonu kötü olmadan gidin çözün. buna ortalığı yıkmak dahil. destek almaya çalışın. keşke ortalığı yıksaymışım.
eğer başlangıç yerine geri döndüyseniz yolunuzun biraz uzun sürebileceğini bilin ama katlanabilecek güce de sahip olduğunuzu bilmelisiniz. eğer depresyonun yanında başka bir tanınız yoksa işiniz biraz daha kolay çünkü eştanılar işi zorlaştırabiliyor.
eğer güçlü bir depresyon çekmiyorsanız yüksek ihtimal beraberinde yüksek stres yaşıyorsunuz demek. işte o yüksek stres tüm organlarınızı eritmeden, iflas ettirmeden önce kendinize gelmeniz şart.
elinizde harika bir koz var girmemek, ya da maça.
seni özledim fahrettin nerdesin?
çıkma knka.
biz çıktık yine bir bok yok. en azından depresyondayken yaptıklarının mantıksız açıklaması var.
*
evlerine güzel bir tablo assınlar.
kendi çektikleri derinlikli bir fotoğrafı bastırıp da asabilirler.
depresyondan çıkmak için ilk adım, bunu gerçekten istemektir. size destek olmak isteyen insanlara kulak verin; çünkü onları uzaklaştırmak yalnızlığı derinleştirir ve süreci daha zor hale getirir. unutmayın, iyileşme çoğu zaman birlikte mümkündür.
öncelikle depresyonda olmadığınızı kabullenmeniz gerekir.
bizim ülkemizde nedense, "canım sıkılıyor, kesin depresyona girdim." mantığı var. oğlum depresyon dediğimiz şey psikolojik bir rahatsızlıktır. yani sen evinde, odanın duvarına, 12 kafalı zürafa çizmiyorsan normalsin demektir.
hayır yani bizdeki psikologlar da malın önde gideni. o gün bir videoda denk geldim, güya okul okumuş, psikolog olmuş herif diyor ki; "çok ciddi bir rahatsızlığı olan hastam gelmişti, evinde sürekli köpek videosu izlediğini söylemişti." diyor. iyi de, bu hasta değil ki, bu götünü kaldırmaya üşenen avalın teki.
araştırmayı seven bir insanım, bazı yabancı psikologlara da arada denk geliyorum, adamların depresyona girmiş hasta için, aileyi, "evin içinde herhangi bir yerde lütfen ip ve halat benzeri şeyler olmasın, gerekirse ayakkabı bağcıkları bile olmasın şeklinde uyarıyorlar." niye? depresyona giren kişi kendini asmasın diye. aslında durum bu kadar ciddi.
bizde sevgilisinden ayrılan depresyona giriyor. kedisi evden kaçan depresyona giriyor. babası şuradan kalk, şuraya otur dediğinde kızı depresyona giriyor.
arkadaşlar bu kadar zayıf olmayın. biraz güçlü olun.
tanıdık bildik ne varsa uzaklaş. hiç bilinmediğin, hiç tanımadığın yerlere git. kendini bile arkanda bırakıp kaç!