7 ekim 2009 tarihinde resmi olarak bok kokmuş/kokmakta olan şehir. böyle günlerde kaçın şehirden; bu "güzel" insanların içlerinin hiç de o kadar hoş olmadığının kanıtı adeta.

macaristan'ın doğusunda bulunan ve romanya ile sınırını oluşturan 2. büyük şehiri.
benim için ayrı bir yeri vardır. çünkü 16 yaşımdayken ilk yurtdışı seyahatimi yaptığım yerdi. ilk gittiğimde sessizliğini çok yadırgasam da geri dönmek pek istememiştim.
macaristan'a iki defa gittim. belki bir gün tekrar bulunurum.^*

macaristan'ın 1400 kişilik kapasitesi ile en büyük sığınmacı kabul merkezlerinin bulunduğu yer.

her yıl ağustos ayında çiçek festivaline ev sahipliği yapar. tam bir öğrenci şehridir.

avrupa'nın çoğu ülkesini görmüş şahsımın naçizane görüşü en yaşanası avrupa şehirlerinden biri olduğudur, ancak bu görüş öğrenciyseniz geçerlidir. çünkü hem üniversitesi, hem sosyal aktiviteleri hem de eğlence yaşantısıyla öğrencilere gayet hoş bir ortam sağlamaktadır. üstte bahsi geçen konular da zaten üniversitede başarılı olma ideolojisiyle bu şehre gelmeyi planlayan bir insan için geçerlidir, yoksa işiniz ne lan debrecen'de !

gece hayatının gayet hareketli ve ucuz olduğu bir şehirdir.

ayrıca, www.debrecenisozluk.com adresinde kendi sözlüğünü de barındırmaktadır.

simgesi "anka ku$u" olan sehirdir. 3 kez tamamen yakildigi halde küllerinden yeniden dogdugu icin. macaristan'in tarihine bakinca pek de sasilmayacak bir durumdur. ilk kez debrecen'li bi arkadasimin daveti üzerine, her yil düzenlenen cicek festivalini (debreceni virágkarnevál) görmek icin gittigim. arkadasimin dedigine göre cicekleri ve kizlarinin güzelligiyle ünlü olan bu sehir, güzellik yarismalarina birinci cikarirmis.

kücüktür ve avrupadaki ilk protestan sehirlerindendir. diger katolik kiliselerindeki altin yogunlugunun, ihtisamin aksine, sade protestan kiliselerine ev sahipligi yapar. insanlari, macaristan'li olmaktan, savasci atalarindan, okculardan, tarihlerinden gurur duyan, aci yemeyi seven insanlardir genel olarak. bi de alkol tüketmeyi...

ayrica bir gelenekleri vardir; eslerinin ya da sevgililerinin sol tarafinda yürür erkekler. "sadece köpeklerimiz ve fahiseler sol yanimizda yürürler" gibi bi laflari vardir.

tokaji denilen ickiyi tatmadan, sehrin icindeki gölü gün batiminda gezmeden, eger bulabiliyosaniz ev yapimi yemeklerini ve kestane likörünü denemeden dönmeyiniz. tadi bizim asureye benzeyen bir meyve corbalari da var. yemek kültürleri diger bazi avrupa ülkelerine göre bize daha yakindir. bazi kelimeler ise benzerlik göstermektedir. "kapi" kelimesini sordugumda, anlaminin "kapı" oldugunu söylemislerdi. yüzümdeki istemsiz siritis arkadasimin gözünden kacmamisti. eheheh osmanli etkileri hala devam ediyor desene diyince, biraz bozulmustu. cok gururlu insanlar.

ayrica harika bir macar ailenin yasadigi, güzel anilara ve dostlara ev sahipligi yapar.

osmanlı döneminden kalma bir pazar yerinede ev sahipliği yapıyor. son derece estetik üniversite/kamu binaları ve kiliselere ev sahipliği yapıyor. daha önceden de dendiği gibi dümdüz bir coğrafyaya sahip. ayrıca yakınlarında süper ötesi bir milli parka komşu. oraya kadar teşrif edenlerin ulusal parkı görmelerini şiddetle tavsiye ediyorum. konaklama konusunda da şehre 10 km filan uzaklıkta çok güzel termal oteller bulunuyor.

macaristanın 2. büyük şehri.

budapeşte eğlence hayatı, tarihi ve doğal güzellikleriyle istanbulu, debrecen ise mütevaziliği ile ankarayı çağrıştırır.

gece hayatı gayet zayıftır.

insanları pek ingilizce bilmez mümkün olduğunca tarzanca kullanılmalı.

kızları çok güzel ve sıcakkanlı.

yaya kaldırımının ne anlama geldiğini bilen şoförleri var.

yemekleri leziz.

müzik zevkleri takdire şayan.

doğusunda romanya kuzeyinde slovakya, macaristan'in , başkent budapeşte'den sonra ikinci büyük şehri.

debrecen üniversitesi macarlara ucretsizken, yabancı öğrencilere özel üniversite olarak işler. yerel halk diyor ki, debrecen'de yabancı öğrenciler bugun gitse debrecen halkı aç kalır.. böyle de önemli bir gelir kaynağı. buyursunlar