bana hardalı sevdiren, aslında hardalın ne kadar şahsına münhasır bir lezzeti olduğunu anlamamı sağlayan muhteşemli ev yapımı hardal.

yapanı tanıyorum ancak övgümün sebebi bu değil. benim için hardal, evime girmeyen, ancak restoranlarda hadi bir değişiklik olsun dediğimde azıcık kullandığım ama ot gibi tadı olan bir katıktan ibaretti. bu hardalın iki çeşidinin de tadına bakınca (sanırım birinin beyin yakan acısından olsa gerek) hardala bakış açım tamamen değişti. her iki çeşidinin de gerçekten çok kendine özgü tatları, lezzetleri var.

taneli, az acılı olan rahatlıkla kaşıkla yenilebilecek, salatalarda, tereyağlı kızarmış ekmek üzerinde salçalı ekmek misali keyifle tüketilebilecek bir tat.

diğerinin acısı ise şimdiye kadar tattığım tüm acılardan farklı. hayatımda tattığım en acı şey olabilir ancak yakıcılığı bir anda aşırı yükselip sizi başka diyarlara götürmüşken, biber acısı gibi dilinizi damağınızı yakmayıp direkt beyninizi eritip sonra hızla düşüşe geçtiği için ağzınızda uzun süreli yanma hissi bırakmayarak yeniden hızla dünyaya döndürüyor. üstelik bunu bir çay kaşığının ucunun ucu kadar bir miktarla yapıyor :) bu da tekrar tekrar yeme isteğine sebep oluyor. lunaparkta ranger'a binmek gibi :)

ben sevdim.

bu giriyi de hardallı ilginçli tarifler denedikten sonra yazmak niyetindeydim ancak bir süredir mutfakta pek vakit geçiremediğim, yine de kendi başlığını hak ettiğini düşündüğüm için böyle tarifsiz iliştirdim.

instagram sayfasını da iliştirelim.

ken'siyle ımmhh nım nım olan ilginçli tarifim;

tabanda şeker ilavesiz (çünkü öyle seviyorum) tortilla, üzerine penguen marka lutenitsa balkan sosu ve taneli az acılı columba hardal sürüyoruz, marka veriyorum çünkü tat değişiyor. sonra yarısına çıtır tavuk parçaları diziyoruz. ister evde yapın ister hazır alın, benim yemek yapmaya vaktim yoktu pişmiş, dondurulmuş olanlardan aldım tavada ısıttım. onun da üzerine hamburger peyniri diye satılan 2 parça çedarlı peynir. yarım daire şeklinde ikiye katlıyor, sonra tavukları ısıttığınız tavaya 2 yemek kaşığı zeytinyağı koyup o yağda her iki tarafını da güzelce kızartıyorsunuz.

bunu alta barbekü sos ve hardal, üste yine aynı malzemeleri koyarak da yabdım o da çok güzel oldu.

sandviçlerime lezzette derinlik katmak için sipariş vereceğim çok övülen ve önerilen el yapımı hardal..

ballı hardal sevgimi üçe beşe katlamış ve de bu zamana kadar önerdiğim, envai çeşit ballı hardal denemiş kişilerin açık ara en beğendiği ballı hardaldır.

isimlenip cisimlenme sürecine bizzat şahit olduğum için rahatlıkla söylebilirim ki oluşumunun her aşamasında müthiş bir özen ve samimiyet söz konusu. insanın bir işi severek yapmasının ne demek olduğunu çok iyi bildiğim için bunu görebiliyorum. hangi sektörde olduğu fark etmeksizin layıkıyla yapılmış bir iş görünce hakkını teslim etmek gerektiğini düşündüğüm için "bu columba ballı hardal da haniymiş neciymiş" diye hasbelkader başlığa uğrayan olursa görsün bilsin istedim.

hardalın geniz yakan acısına düşkünlüğüm, türevlerini ve hatta dahasını araştırma, deneme isteği uyandırması nihayetinde yolum bir entüziasta denk geldi ki iyi ki geldi; böyle leziz bir ballı hardalla ancak galaksinin bilmem kaçıncı milyon yıl ötesinde karşılaşabilirdim.

her iki çeşidini de; hamburger, sosisli, tavuk, makarna lezzetlemesinde kullandım ve sonuç muhteşem!
umarım, yakında "bu adamın sesi genzinden geliyor" yakıştırmasına maruz kalmam..

so long and thanks for all the hardal

az acılısını alıp evde kendime hamburger yaptım ve diyebilirim ki, allah'ım bu nasıl bir lezzet böyle?

hardal ile ilişkim yoktu pandemiye kadar. pandemide her evde kalan insan gibi değişik mutfak atraksiyonlarına girişip kendime ballı hardal yapmaya çalışmıştım. aslında başardım da. yani bence başardım, çünkü başka kimse benim kadar sevmedi ve yemedi. ben de küstüm gastronomi dünyasına ve yeni lezzetler aramaktan, yapmaktan vazgeçtim. sonra kızım hazır yemekçinin birinden bir sandviç tavsiye etti, ballı hardallı. nasıl sevdim onu, dedim ki ben şimdiye dek neden hardal konusuna çok dalmamış, kıyısından bulasmışım?

ve fakat columba ballı hardala kadar sürdü bu. columba'yı aldım evde yaptığım hamburgere, afedersiniz sos yaptım. afedersiniz diyorum, çünkü bu lezzete sadece sos denemez.

daha fazla konuşmak istemiyorum. alın ve deneyin, kendiniz görün.

dün akşam işten çıktım, 1 saat sonra başka bir yerde eğitimim vardı. ev, iş, eğitim birbirine yakın ancak bu arada yine yakın bir adreste bulunan birine evimde duran ve bir an önce vermem gereken bir emaneti götürmem gerekiyor. eğitim gece yarısı bitecek, o arada yemeğimi de yemem gerekiyor.

yemek geçiştirmeyi sevmem, buna rağmen evimin adresi hiçbir kargo ya da yemek firmasında yoktur. buzluğumda her zaman kendi yaptığım sadece ısıtıp yemeye müsait köftelerden bulundurmaya özen gösteriyorum.

eve girer girmez hemen tost makinesine köfteleri attım. çözülünce bir tane lavaşa onları doldurup, marul yıkamaya bile vaktim yoktu, sadece columba hardal ve heinz ketçap ekleyip tekrar dürüm halinde biraz daha ısıttıktan sonra aceleci bir ısırık aldım... burası boşluk, burası zamanın kaydığı an, burası uzayda süzülme... neredeyse boş ver eğitimi bir tane daha yapalım diyen iç sesime yenik düşecektim.

bu kadar kısa sürede bu kadar güzel bir lezzet yakalamaya olanak tanıyan hardal. keşke ev yapımı ketçap da yapsa mucidi.

bugüne dek bir iki kere hariç hardal yememiş beni almaya zorluyor. yok, kardeşim muhakkak hastası olacak, herife sos dedin mi coşuyor zaten. bakalım. eğer üreticisi elden teslimi kabul ederse deneyip buraya yorumlarımı yazacağım ben de.

bir şeyden yana şanslıyım en azından: içine ne katıldı diye düşünme derdi yok. ne diyorsa o, nasıl diyorsa o. pet şişeye filtresiz suyu basanların memleketinde büyük nimet. alıcısı bol, lezzeti daim olsun diye de şimdiden notumu düşeyim.

dingin geçen bir günün akşamına doğru hafif fakat doyurucu ve lezzetli ne yiyebilirim diye düşünürken panama bandıralı bir geminin usulca geçişini izlerken, 'ne yapabilirim?' refleksiyle arkamı dönmemle gözüme ilişen bol taneli görsel columba'nın evrenin bana bir armağanı olarak düşünüp, hemen sahiplendim. (umarım, evren de aynı düşüncededir) görevliye sormadığım için içimde hafif bir huzursuzluk olsa da, can simidine tutunmuş bir ballı hardal benden başka kime gönderilmiş olabilirdi ya da kimin olabilirdi? hem de taneli..!?
evet, artık içim rahattı. usulca aldım ve sırt çantamın yan cebine koydum. deniz ve kara yolculuğundan sonra eve vardığımda çeşitli sebzelerle zenginleştirilmiş karidesleri bu leziz hardala bandırarak yemek, kaptan cousteau'nun perspektifine ortak olmaktı benim için.

üreticisinin ellerinden özenle çıkan bu üründen sonra, columba'nın ketçap işine el atacağına da duyduğumu sizlere haber ediyorum!
umarım evren tanelide olduğu gibi ketçapta da cömert davranır :)

geçenlerde ofiste öğlene doğru grissini ile kahvaltıyı geçiştirirken kargomu teslim ettiler, açıp baktım. sonra artık gaza gelmek mi dersiniz gaflete dalmak mı dersiniz; nutellaya daldırır gibi şu şekilde daldırdım elimdeki galetanın ucunu. neticede ballı hardaldı, ne olabilirdi.. hakikaten ilk iki saniye çok da bir şey olmadı ama sonrasında burnumun buharlaşarak bana veda ettiğini fark ettim..

sipariş verdikten sonra, ürünün hazırlanıp kargolanma aşamasında benim diyen kurumsal firmadan çok daha planlı, programlı, inşallahsız^* bir şekilde bilgilendirildim. söz verildiği gibi de ulaştı elime.

hardal da market ürünlerini geçiyorum, ev yapımı hardal servis eden steakhouse vs restoranlarda bile bulamayacağınız kadar essah.