bu soruşturmaların açılması, pkk sempatizanı olmayan ama sivillerin mağduriyetinin bitmesini isteyen insanları korkutmaktan başka bir işe yaramıyor ki, hükümetin istediği de bu. bir insan pkk terörünün de devletin çoğunlukla gerçekleştirdiği zorbalığın da bitmesini istiyorsa hangi kelimeleri kullanmalıdır? bunu bir türlü anlamadım.
pkk sempatizanları yüzünden 'barış' kelimesi itici; devleti tanrı, anne, baba veya sorgulanamaz görenler yüzünden 'devlet' kavramı o kadar özgürlükleri kısıtlayıcı geliyor ki, samimi olarak bir insan askerlerimizin şehit olmaması ve güneydoğudakilerin mağdur olmamasını aynı anda isteyemiyor.

(bkz: zarfa değil mazrufa bakınız)

"...“beyaz özür diledi” diye kalbi kırılanlar ve “beyaz özür dilesin” diye kalbi kırılanlar... bir öğretmen canlı yayına bağlanıyor, ertesi gün “o öğretmen değil, teröristtir” deniliyor...

kimsenin gerçekten kalbinin kırıldığı yok bence... “hırs”, “kin”, “öfke” hep kazanan olur, “kırılganlık” diye bir hassasiyet yok burada...

şimdi buraya “çocuklar ölmesin” yazalım, piyanist değil terörist oluruz...

toplum bu kadar sürüklenmiş durumda...
bu kadar yanlış bir sürüklenmenin kurbanı olmak istemediğimi söylemek isterim...
çünkü bu tartışamayan - anlaşamayan ve felsefesi de olmayan- sürüklenmeyi yanlış buluyorum her şeyden önce..."

fazıl say