dünyada nefret ettiğim 3 şeyden biri bu. kısa olan yazımı bitirdikten sonra geri kalan 2'sini de sizinle paylaşacağım.

efendim ne diyorduk;

bu insan, hayvanlara karşı aşırı duyarlı, yardımsever, sevecen, müthiş bir insan aslında. yolda 2 defa aynı yerde gördüğü bir kedi için, o mahalledeki erkek berberine kadın haliyle girip, selamun aleyküm çekip, "2 gündür buradan geçiyorum, sizden ricam akşamları çıkarken ve sabah işe geldiğinizde kapının yanına bir tas su koyabilir misiniz?" diyen, senden benden daha erkek, daha delikanlı birisi.

üye olduğu hayvan örgütlerini, yaptıkları çalışmaları, benim kısıtlı imkanlarımla neler yapabileceğimi sayarken bile dünya tatlısı olabiliyordu gözümde. hani derler ya "o anlatsın, sen sabah kadar kıpırdamadan dinle", işte öyle bir insan.

derken bu kızla sosyal paylaşım sitesinde arkadaş olduk ve istemsiz bir şekilde, her insanın yapacağı gibi fotolarını karıştırmaya başladım bir yandan da konuşurken. fotoları didik didik ederken klasörlerden biri dikkatimi çekti "xxx'imle". klasörü açar açmaz, o ve köpeğini görmemle birlikte hakkındaki tüm düşüncelerim yerle bir oldu lan!!! :/

neden mi?

sarılıp sarmalandığı köpeği bir adet chow chow!!! inanabiliyor musunuz???!!! chow chow yaaa, bildiğiniz aslan!!!

o ne lan diyen olursa

çıkmam gerektiğini, bir sürü işim olduğunu söyledim akabinde. sen bana hayvan sevginden, yaptığın işlerden, hangi gönüllü kuruluşlara ne gibi yardımlar yapacağımı anlat, sonra ben seni parayla alınması muhtemel bir chow chow'la göreyim.

neresinden bakarsanız bakın iğrenç bir durum bu. bu gibilerin hayvanseverliğini eleştirmek bana düşmez belki, evet iyi ve yeterli bir hayvansever denemez bana, ama bu gibi insanlardan ne yazık ki nefret ediyorum artık bir insan sayesinde.

not: bu da benim oğlum asım biber, arka ayaklarından birini bu foto çekildikten kısa bir süre sonra sütçü arabası ezdi, sakat kaldı :/

not2: diğer nefret ettiğim şeyler

uzaktaki yakınlarımın hasreti ve şehriyesiz pirinç pilavı. şehriyesiz pirinç pilavı mı olur lan hakketen yaa!! bak gene gece gece...

cins bir hayvanseverdir.

benim kızım veya oğluşum içeren cümleler kuruyorsa uzak durulması gereken kişidir

o hayvansever benim.cins olunca hayvan olmuyor mu onu anlamadım? pet shop vitrininde mutsuz haline dayanamayıp sahiplendiysem suç mu? hayvanın kemikleri elime geliyordu.ayrıca sokaktan eve getirdiğim de çoktur.gel gör ki en ufak fırsatta kaçmaya teşebbüs ediyorlar çünkü sokak hayvanı.
bu başlık sahibi kaç hayvana bakmıştır onj da merak etmedim değil hani

cins hayvanların belirgin özelliklere sahip olabilmeleri için yapılan seçmeli çiftleştirmelerde kardeşleriyle ya da yavrularıyla çiftleştirildiğini bilmeyen ya da bilmezden gelen kişilerdir. bu sebepten o hayvanı nereden bulduklarını itiraf edene kadar töhmet altındadırlar.
eğer bir kurtarma operasyonu, terk edilen bir hayvana sahip çıkma, sahibi ölen hayvanı ortada bırakmama gibi bir olay yoksa, odunla ve bayılana kadar dövülmesi gereken insanlardır.

yaşanılan mekana, iş-okul durumlarına, aile bireylerine, huylarınıza, davranışlarınıza, zamanı ve mekanı paylaşmak istediğiniz hayvanın karakterine göre karar verilmek istendiğinde cins hayvan sahibi olmak mantıklıdır.
bu hayvansever insanlar, önceden duyarlı olsunlar ya da olmasınlar sokakta, barınakta yaşayan hayvanlara daha duyarlı hale gelirler.
başlıkta yaratılmak istenen çelişkinin çok saçma olduğunu düşünüyorum.
tanım: hayvanlara ve haklarına saygılı insandır.

(bkz: starbucks'tan başka yerde kahve içmem diyenler)

kendisine karşı ön yargılı bakılmaması gereken hayvanseverdir.

kendimden örnek verirsem evimde hem iran kedilerim var hem tekir kedilerim. tekirlerin hikayesini hiç anlatmayayım kimse üzülmesin. iranlar ise evimde doğup güya sahiplendirecekken, onlara kıyamayıp ayrılamayıp evimizde tutmamızla sayıları arttı.

eğer aşağıdaki entryde bahsi geçen yavru yaşasaydı bir pet shoptan iran kedisi satın almış olacaktım. hoş esasen satın aldım ama maalesef yaşamadı. bu yazdığım cümle ile direk cins sevici oldum ama gel üşenme bak bakalım niye almışım pet shoptan bir cins kedi.

(bkz: #24794321)

bunun harici pet shoptan iki iran kedisi daha aldım, şükür ki onlar yaşıyor.

sokaktan kedi alınca bütün hayvanları kurtardığına manen kendini inandırıp hayvansever kesilen gerizekalıların akıllarınca hayvansever olmamakla itham ettikleri insan.

o evine aldığın bir canlı, ve her cins kedinin de köpeğin de karakteri farklı. sanki mal alıyormuş gibi "sokakta da var aynısı neden gidip cins alıyosun ki amk" diyen insanlardan hazzetmem açık söylüyorum. bir kere çok düz bir bakış açısına sahiptir. sıkıcıdır, sosyal hayatta arkadaşım olmasını bile istemem bu kişinin, farklı bir insan değildir, sıradan toplumdaki yüzbinlerce insandan biridir. bir insanın bakış açısı darsa bu her konudaki görüşlerine yansır çünkü. ufak bir detay geri kalan hakkında ipucu verir.

cins hayvan besleyen bir hayvansever olarak sokaktaki hayvanlara evinde sokak köpeği veya tekir kedi besleyen insanlardan çok daha faydam dokunmuştur.

ozgurdur ne isterse onu yapar, hayvan besleyen birinin hayvani nerden buldugundan daha onemlisi hayvanin ihtiyaclarini karsilayip mutlu edebiliyor mu edemiyor mu konusu.

ornegin kopegi ele alalim, bir kopek besleyeceksen yagmur camur kar demeden gunde en az 2 posta gezdireceksin, haftada en az 1 kere de bos ve genis bir alanda saatlerce oynayacaksin, her gun tuylerini tarayacaksin, dislerini fircalayacaksin, patilerine masaj yapacaksin, butun hayatini ona gore ayarlayacaksin (bu liste uzar gider) ve butun bunlari 10-15 yil yapacaksin. bu kadar seyin altina girmeyi goze alabilmis bir insanin hayvani nerden buldugunun bir onemi yok. onune uyduruk makarna koyup 2dk basini oksamakla olmuyo bu isler.

hulasasi, bu konularda iki grubun fanatiklerinden de uzak durmak lazim, yani illa sokaktan olsun ya da tam tersi illa bilmemkac bin euroluk secereli mecereli olsun insanlari. gecelim.