karşılığını aynı ülkeden bor kullanılmış mamul eşya ve ekipman alarak bulacak içi boş gurur vesilesidir.
elektrik ve elektronik mamulleri, enerji, metalurji ve pek çok alanda kullanılan ham maddeyi işliyor çin ve bize mamul olarak pazarlıyor. dış ticaret açığı veriyoruz.
sonuçta bu açıkla övünmüş oluyoruz.
tv ekranını dolduran tren katarları gurur vesilesi değil beceriksizliğimizin resmidir.
bor madenimizle çin'den aldığımız şeyleri yaptığımız gün övünebiliriz.
çine bor satmak değil olay aslında. eti maden'in büyükçe bir hissesi yıllar önce çin'e satıldığından kendine ait olanı ülkesine götürüp işleyecektir. ne satılan var ne alan.boş muhabbet...
önemli olan o bor'u işlemek ve hammaddeden mamul maddeye (birçok alanda kullanılıyor) dönüştürüp ihraç etmektir. yersiz övünmedir.
çin o boru işler, bize 10 katı fiyatına geri satar.
gerizekalılıktır. böylesine sahip olduğu değerli bir madeni işleyemeyen, bir de "kendimi geliştirdikten sonra bunu işleyip, ülkem için kullanırım" demek yerine, ne idüğü belirsiz yamyamlara satıp kendi sonunu hazırlamakla övünen, gerizekalı bir ülke.
çin' e satılan bor, güneş paneli hücrelerinin yapımında da kullanılmakta ve türkiye' deki hemen hemen bütün panel üreticileri güneş panelini meydana getiren hücreleri çin' den tedarik etmekte. bunun yanında, güneş paneli pazarında çinli şirketler ilk 10' da yer almakta.
bor işi, fındığın türkiye'de, fakat fındık borsasının londra' da olması gibi bir durum.