robert englund korku aleminin
erkan can'ı olalı beri rol aldığı projelerde tek kayda değer olanın
behind the mask the rise of leslie vernon olduğu gerçeğini değiştiremeyen 2022 yapımı film.
robert englund ve
liam howlett'i duyunca (her ne kadar ikisini de allahına kadar sevsek de) filmin dravdan bir iş olacağını anlamış olmakla beraber, içimde ufak da olsa bir belki vardı ancak netice yine tahmin edilen hayal kırıklığı oldu.
son dönem bu damardan yürüyen diğer filmleri de seyrettim, azıcık geleneğe uygun görsel atmosferi kuran, 3-5 kitap okuyup, film seyredip, müzik dinleyip, malzeme bulup bunları gösterme hevesiyle ortamlara akan genco coşkunluklarından öteye gidemiyor.
film seyrederken hamlet'e, douglas adams'a, atıyorum pet shop boys'a, ibm'e falan selam çakma işleri ayrı can sıkıcı geliyor(pseudo feridun). velhasıl bu film her ne kadar türün ingiliz geleneğine özgü unsurlarını toptan kullansa da çok nadir yakalanan o dengeli sessiz ama derin kaliteyi yakalamaktan oldukça uzak. black mirror'un doğru yaptığı işlere girsek çıkamayız ancak bu yapımda hepsi yanlış uygulanmış. çok zayıf...
neyse bu arkadaştan bir cacık çıkmayacak. ben wheatley de tek atımlık tüfek çıktı. bakalım şu liam gavin the furious poets'e başlayabilirse (yapımcıya domalmak zorunda kalmadan) belki bir ekmek çıkar.