orhan pamuk'un bir kitabını, onu da sıkıldığı için yarısına kadar okuduğunu belirten kişinin yazısı.

yorum yapacaksan bari sıkılsan bile aç kitaplarını oku, okuyamıyorsan da yorum yapma.

çelişkiler barındıran yazıdır. kendisini okumadığını söyleyip üstüne ödülü hak ederek aldığı kanaatine nasıl vardığı belirsiz. biz orhan pamuk'u severiz o ayrı. canım pamuk hep yaz, biz okuruz. sıkılan yarım bıraksın.

sonunda sanırım yaşar kemal romanlarından da sıkıldığını yazmış, arkadaş diğer sayfayı almamış.

seçkinci celal'in ince memed'den zevk almasını elbet bekleyemeyiz ama benim adım kırmızı'dan da sıkılmazsın be arkadaş.

saçmalamış ya da kıvırmış.

bizzat habertürk'te kendisi nobel edebiyat ödülünün artık siyasi olduğunu söylemişti.

celal hoca otistiktir. otizmli insanların genelde çok zorlandığı duygusal çözümlemeler vicdani fırtınalar süperegosal dengeler ahlaki normlar gayriahlaki kaçamaklar vesaire gibi girift kaotik psikososyal dinamikler edebiyatın şahdamarını oluşturur. bir romanı hele ki orhan pamuk elinden çıkmış bir romanı yarısına kadar okuması bile mucizedir (ki ben inanmadım zaten ilk sayfasını bile bitirmemiştir eminim). bu açıklama sadece onun o büyük bilimci egosunun nobelle kurduğu cici ilişki hatrına nobel kazanmış ilk türk olan pamuk hakkında iki çift laf etmeye onu zorlamasıdır. fazla abartmayın ikisi bambaşka kulvarlarda ilerler hem de başarıyla ilerler ben severim ikisini de ama beynimin ayrı yerlerinde muhafaza ederim ikisini de, hatta lobları bile farklıdır ahah.

celal hoca övmüş mü, yermiş mi, tek sayfadan çok anlaşılamayan bir durum. ancak ilber ortaylı da orhan pamuk'tan pek hazzetmiyordu. sanırım celal şengör de hoşlanmıyor. iki hocaya da saygım sonsuz, ancak entelektüel birikim ve seçkinci olma durumu, iyi olabilecek ancak kişinin kendisinin beğenmediği hususları daha acımasız eleştirmesine neden oluyor. yine aynı celal hoca'nın interstellar'a zırva, carl sagan'a sahtekar deyip siktir etmesi gibi. hatta kibre düştüğümü düşündüğüm tek konu olan sinemada pek beğenmediğim la vita e bella, the shawshank redemption gibi filmleri hak ettiğinden fazla eleştirmem gibi. bu yüzden anlayabiliyorum.

orhan pamuk günümüz türkiyesi'nin kuşkusuz en iyi romancısıdır. saf ve düşüncelidir roman konusunda. oğuz atay'ın giderken bıraktığı bu yeni akımların ateşini daha da körüklemiştir. orhan pamuk nobel ödülü sahibi ya ve bizim insanımıza göre salt ermeni soykırımı meselesi sayesinde aldı ya o ödülü; doğrudur değildir bilemem. o ödülü verenler ne tip kaygılar güdüyordur onu da bilemiyorum sonuçta ortada nobel barış ödülü gibi çirkin bir absürdlük barındıran organizasyon yazarın kalitesini belirlemede en kritik ölçüt olamaz. fakat; nobel edebiyat ödülü sadece edebi anlamda yetkin kişilere verilen bir ödül olsaydı da, türkiye'de o senede bu ödülü alabilecek kişilerden biri orhan pamuk idi. aklıma gelen diğerleri için; yaşar kemal, adalet ağaoğlu ferit edgü, hasan ali toptaş, leyla erbil. hayatında orhan pamuk'un bir satırını okumamış, okusa dahi yapabileceği tek yorum "ne diyor lan bu amk vatan haini" olan adamlar gelmiş orhan pamuk üzerinden siyasi analizler yapıyor. okuyup eleştirse, beğenmese veya james joyce kıyaslaması yapsa amenna, ancak facebook'ta gizlidosya2023 sayfalarından uluhakanabdulhamid kitabı alıp okuyanlardan veba geceleri'nin minger adası'nın siyasi çalkantılarını estetik bir nazarla yorumlamasını beklemek imkansızdır.

neyse konuya dönersek; sevgili celal hocam, orhan pamuk'un balkon ve turuncu isimli fotoğraf kitaplarını tavsiye ederim size, fotoğrafçılığı belki sıkıcı gelmez hem.

benim adım kırmızı'yı "çocuk sevgilim" ibaresine denk geldiğimde bırakmıştım bende.

bu benim gibi cinsel sınırları oldukça geniş olabilecek birisi için bile fazlaydı bu ifade. atıyorum, 15 yaşındaki birisine aşık olabilirsiniz. ancak bunu aşk nenesine yetişkin vasıflarını ekleyerek başarabilirsiniz ancak.

birisine hem çocuk hem de sevgili özelliklerini yüklediğinizde(bu her ne kadar edebiyat da olsa), ve bunun güzellemesini yaptığınızda iş değişir.

edit: burada yapılan iş, edebiyat, bir pedolifi güzellemesi olur. tıpkı tecavüzün edebi olarak yüceltilmesi gibi(ayn rand yapmıştı bunu da). ha bu yasak olmalı mıdır, orası da tartışılır. ama yasak olmasın dersek, özgecan kesilip biçilirken, veya başka bir kadın varile koyulup betona gömülürken katillerin hissettikleri şeylerin güzellemesi de yapılabilir. tabuları pek sevmem aslında. ama bazıları olduğu yerde kalmalıdır. edebi özdeşim adına hasta karakterin kimliğine yapılan güzellemeler de hastalıktır bence.

“okumadığı yazarın nobeli hakkıyla aldığına nasıl karar verir?” diye sorgulayanlara ben cevap vereyim:

çünkü celâl şengör edebiyat alanında yetkin ve de eser değerlendirici bir konumda değil. kendisinin de kitapları var fakat “edebi” kategoriye girmiyor.

nobel edebiyat, şengör’ün uzmanlık alanında verilen bir ödül olmadığına göre, “benim sıkılıp okuyamadığım bir yazara nasıl bu kadar büyük bir ödül verilir?” gibi bir çıkışı da olamaz. celâl şengör’ü hiç sevmem ama bugüne kadar şahit olduğum fikirleri içinde ilk defa tarafsız ve doğru bir değerlendirme yaptığını görüyorum. tebrikler.

şengör bu yazısında pamuk'un kitaplarını okuduğunu söyleyip onu överek aldığı nobel'i hak ettiğini söylemiyor ki. çelişki nerede evladım? nerenizle okuyorsunuz?
onun pamuk'un kitaplarını okumadığı gibi bir sayfacık yazıyı da siz mi okumadınız?

gelmiş burada daha kitabını okumadığı adamı övüyor falan gibisinden konuşanlar var. yok neymiş de çelişki var. bravo sherlock yakaladın adamın açığını.

adam diyor ki aldığı ödülü hoşunuza gitmeyen ve alanında uzman olmadığı birkaç söylemine dayandırmanız anlamsız.

yazı gayet net.
nobel ödülünü verebilecek kriterde bilginiz varsa okuyun kitaplarını öyle verin pamk'un notunu.
yok şunu söyledi yok bunu söyledi diyerek olmaz o işler abisi.

şu hayatta topu topu 1000-2000 kitap okuyacağız. okunacak onca kitap varken gidip orhan pamuk'un romanlarını ben de okuyamam, kimse kusura bakmasın.

celal şengör gibi kendisine sadece aklı ve bilimi rehber alan materyalist bir insanın orhan pamuk'un romanlarını sıkılmadan okuması zaten teknik olarak pek mümkün de değildir.

tanım: tamamen katıldığım yazıdır.