bunlardan biri bana uçakta denk gelmişti. hem de 10-11 yaşındayım; ilk defa uçağa biniyorum, annemlerden ayrı oturcam, gökyüzünü seyredicem falan hepsinin heyecanıyla girmişim uçağa. geliyorum koltuğa, yerimde yaşlıca bi emmi oturuyo. hostese söyledik geldi uyarmaya, amca kulağım duymuyor ayağına yattı, anlamazdan geldi, kem küm etti kalkmadı ya la. hostes de ezikledi beni "kalkmıyor napym" falan diye uğraşmadı. tarrak gibi koltuğa kalmıştım. ulan aynı sıra bile değil, nasıl bi yüzsüzlükle oturdun anlamadım. uçakta dolmuşçuluk yapmanı geçtim ufacık çocuğun hayalleriyle oynamak nedir amk. travma resmen. bütün yol ağlamamak için zor tuttum kendimi. belki pilot olacaktım şimdi, uçaklara küstürdün beni. belki insan sevecektim biraz, soğuttun amk. o zaman da emindim duyduğundan, hala da eminim dayı. sen gençsin daha çok oturursun cam kenarına diye mi düşündün bilmiyom ama yakışmadı bro, hiç yakışmadı.

(bkz: kendini zeki zanneden mal)

biletini alirken cam kenari mi degil mi diye hic umursamayip cama yapisan bu yavsaklar, otobuse bindikten sonra "siktir git orasi benim yerim" bakisi ile "yanlis oturmussun!" denilerek rahatca def edilirler. ses cikarmazsaniz egolari oksanir ve bu hayvanligi her daim yapmaya devam ederler.

gerci burada rahat rahat "... bu benim ..." yazanlari da mevutmus.. cam kenari yazmiyormus cunkuymus.. mal'in biletinde koltuk numarasi da yazmiyor zaten.

geçenlerde benim de muhatap olmak zorunda kaldığım insan. biletim 5 numara cam kenarı, geçmiş oturmuş 20-25 yaşlarında bir kadın. geçebilir miyim dediğimde suratıma baktı ve hayatımda gördüğüm matematik zekası en gelişmemiş insanla aramda şöyle bir diyalog geçti:

-pardon biletim cam kenarı, geçebilir miyim?
+kaç numara?
-5, cam kenarı.
+benim 6, bütün çift sayılı biletler cam kenarı olur.
-5 numara cam kenarı, bakın koltuğun yanında da yazıyor.
+5-6 yazıyor orada, hangisi cam yazmıyor.
-göstermişler burada işte, belki dikkatli baksanız anlardınız. (burada 1e 4 ekleyerek bulduğumuz sayıların cam kenarı olduğuna dair ilkokula giden çocuğun anlayacağı şeyleri anlatıyorum)
+çift sayılı biletler cam kenarı.

ya güzel kardeşim, hiç mi mantık çerçevesinde düşünemiyorsun? 1 numara nereye oturuyor o zaman şoförün kucağına falan mı? yine sinirlendim ya.

edit: efendim muavine neden söylemediniz diye mesaj atan arkadaşlar oluyor, muavine söyledim. aranızda halledin dedi. metro'ya sevgiler.

biraz sinsi biri. yeri koridor tarafı olduğu halde otobüse cam kenarı yolcusundan erken bindiği için oltasını atıyor. eğer gelen yolcu biraz pısırık, biraz utangaç biriyse yerini isteyemeyecek ve cam kenarı ona kalacak. size tavsiyem;

tekmeyle uyandırın hayvanı!

aralarında,kibarca "sanırım cam kenarı benim beyefendi" şeklinde uyarı aldıktan sonra hala "ben cam kenarı istemiştim, cam kenarı benimki olması lazım" şeklinde manasızca inatlaşan cinslerinin de bolca olduğu güruha mensup şahıs.

o adam cam kenarından kalktıktan ve kendisine ait olan koltuğa geçtikten sonra yolculuğun sinir harbine dönmesi de bonustur.

uyarmasan "sünepe miyim lan ben, niye hakkım yenilince sesim çıkmıyor benim?" diye kilometrelerce insan kendi içini kemiriyor.
uyarsan yolculuk boyu yan koltukla ilişkiler ikinci katip düzeyine iniyor.

ne var be arkadaşım senin olmayan yere hiç oturmasan da sağlıklı psikolojilerimiz yolluğumuz olsa.

beline ıslak odunla vurmak istediğim insandır. ulan ben cam kenarı yok diye bir sonraki sefere bilet alan adamım, herif gelmiş laapss diye cam kenarına oturmuş.
"şşştt dayı kalk ordan cam kenarı benim lan" diyesim geliyor. ama
"amca senin koltuk yan taraf orası benim" diyebiliyorum.
he bi de homurdanan var yer değiştirirken. onlar ayrı bir durum zaten aç bak lan biletini koridor yazıyor, ikinci sınıf yolcusun sen, biz camdan neler görüyoruz sen koridora bakıyorsun, eziksin ezik o koridor tarafındaki koltukta ölüp gideceksin.

herkesin hayatinda en az bir kere karsilastigi insan tipidir. genelde 40 yas uzeri teyzeler ve amcalardan olusan bir kitledir ayni zamanda. ben de sirf koridorda oturmamak icin bir sonraki seferi bekleyenlerden birisi olarak oldukca nefret ederim bu tiplerden ve her seferinde hicbir kriteri umursamadan yaparim uyarimi, araya muavini sokarsaniz daha da cesaretlenir bunlar, yapmayin, direkt kendiniz dalin olaya ki etrafina yandas toplayamasin. bi teyzeye demistim, pencere kenari benim yerim gecebilir miyim, diye de, ugrastirma gizim beni otur orda iste, demisti ben de bakislarimla oraya gecmek istedigimi belli etmistim de 9 saatlik yol boyunca osurmustu. bazen cok da zorlamamak lazim sanki. ne cikacagi belli olmuyor.

yedirebilirsem ayağı çeken insandır. umursamaz tavır içinde sanki cam kenarını 6 ay öncesinden almış izlenimi yaratmaya çalışırlar.

- pardon ama cam kenarı benim.
+ kaç numara ?
- 30 numara.
+ yazıyor mu öyle cam kenarı diye ?
-bakın şurda (koltuktaki numara işaret edilerek) benim numaramın yanında güneş var. lessi bize bir şey anlatmak istiyor olabilir mi?
+hııı.. ne fark eder ki oturun işte. (en nefret ettiğim cümle. bu kısıma bir dipnot atalım)
- ?!?!?!?!1111 geçebilir miyim ?
+ (oflaya puflaya yerine geçer)

ulan sanki pezevengin yerini gasp ediyoruz. bir afralar bir tafralar. sanki lütfedip kendi yerini veriyor. böyle insanlara gıcık oluyorum. başıma gelmese bile gördüğüm anda müdahale ediyorum.

bu itin bir de uyandırılınca "nolurdu koridor tarafında sen otursan yani. bunun için insan uyandırılır mı?" şeklinde son derece iğrenç, son derece yavşak bir tutumla sitem eden versiyonu var. dinlenip dinlenip döveceksin bunu.

yakın zamanda babamla çıktığım bir yolculukta başıma geldi bu. cam kenarında muhtemelen lise çağlarında bir kız oturuyordu. babam uyardı, kızım sanırım yanlış oturdun, dedi. kız panikledi ve özür dileyerek koridora geçti. koltuğa ilerlerken bir şey dikkatimi çekmişti yalnız benim. kız çok büyük bir heyecan ve mutlulukla camdan bakarak uçağın kalkmasını bekliyordu. koltuklara yerleştikten sonra babama, sanırım bu çocuğun ilk uçak yolculuğu, camdan nasıl bakıyordu dikkat ettin mi, dedim. dikkat etmemiştim, dedi babam. sonra biraz durdu, kıza döndü, yavrum cam kenarında oturmak istiyorsan yer değiştirebiliriz sakıncası yok benim için, dedi. rahatsız olmayın falan, dedi kız ama kabul etti. uçuş boyunca kız camdan dışarıyı seyretti, ben de onun heyecan ve mutluluk dolu ifadesini..

edit: sosyal medyada paylaşılması üzerine bu notu yazma ihtiyacı hissettim. okumayıp evlensem bu kız yaşında çocuğum olurdu. çok şükür herhangi bir cemaatle bağlantım yok, siyasal islamcı da değilim. bu nedenle evladım yaşında bir lise öğrencisine karşı cinsel çekim hissetmiyorum. kızı etkilemeye mi çalıştın diye soranların bilgisine.