tüm gün evde oturdum, üç farklı dizi ve bir film izledim. yemek yapmadım, kılımı kıpırdatmadım.
tam bir ayın yorgunluğunu şu an 23:58 itibari ile atabildiğimi hissediyorum. uzun zamandır tam gün evden çıkmadığım olmamıştı, insan çok özlüyor.

dik duruşumdan taviz vermedim, verdiğim kararların arkasında olduğumu üst neslime bi güzel anlattım. üzüldüler mi bilmiyorum ama ben rahatladım….
kısaca kendim olmaktan vazgeçmedim.

cevabı yoksa acıtan sorudur.

rahatlatıcı bir müzik açtım ve telefonu kapattım öncelikle çünkü bizimkilerden gelen hiçbir telefon hayra alamet olmuyor. herkesi düşünüp güzel bir yemek yapayım dedim. kabakları rendeden geçirdim annemi düşünerek, sonuçta baba-oğul kavgasından daha iyi bir rende olamazdı hayatta. kabakların suyunu sıktım iyice, annem ağladı, ben sadece dinledim. sulu kalırsa güzel olmaz, hamuru tutmaz dedi. dolapta beklemekten bir kısmı çürümeye yüz tutmuş yeşil soğanları ayıkladım, kardeşimle rafa kaldırdığımız tüm tartışmaları kafamda tartarak. beklemek iyi değil dedim, gücünü toplayıp yüzleşmek lazım ama nasıl? içine değişik bir tat katar diye aldığımız dere otuna sorayım dedim, o kardeşimden pardon soğandan önce çürümüş. e güçlerin savaştığı bir ortamda sapasağlam kalmak kolay değil tabi. kardeşimin eşi de bir boka yaramadı anlayacağınız. tatsız tuzsuz bir şey olmasın diye babamı soktum devreye, bir tutam pul biber attım karışıma. bir tutam attım çünkü fazlası zarardır babamın, kararında güzeldir. hele yetmişliği devirmişse ve bağlamayı almışsa eline değmeyin keyfine. bir insan bu kadar acıyken nasıl da bu kadar tatlı olabiliyor hayret edersiniz.neyse yemeğimize dönelim. ablamı aradım sonra , ortalık bu kadar karışmışken toparlayalım dedim. biraz un katalım dedi. ölçüsünü sana bırakıyorum o zaman dedim. biraz toparlandı hamur, bir şeye benzemeye başladı ama baktım hala dağılıyor. işte benim hayattaki varoluş amacım lazım oldu bu sefer. buzdolabından iki yumurta aldım, kırdım kabuklarımı, kendimi yok etme pahasına karıştım yine hepsine ve iyi kötü bir bütün olduk, bu sefer de dağılmaktan kurtulduk çok şükür. konuyu çözmekten ziyade işi daha da bok etmeye yarayan yeşillikleri de ekledim. hayat çekirdek aile şeklinde yaşanmıyor, karışan girişen çok insan oluyor. bu sefer iyi oldu karıştıkları, dereotu yok madem maydanoz ve nane tat katsın dedim ince ince doğradım içine. dün geceden iyice ısınmış olan kızgın yağın içine attım karışımı. mücverimiz çok güzel oldu, herkese afiyet olsun.

almodóvar filmi izledim.

ertelediğim şeyleri tek tek yerine getirdim.

yeni mezun oldum haliyle işsizim. 1 aydan beri yapmam gerekenleri yapmıyorum sanki bir şeylerden kaçıyorum. bugün canıma tak etti ve tek tek yaptım her şeyi. bir kez daha fark ettim kendimi yalnızca ben engelliyorum türlü türlü bahanelerle.
sırasıyla gidelim,

- benim için nispeten erken bir saatte yatağa girdim ve kitabımı okudum.
-uyumadan önce ekran süremi azalttığım için sabahleyin daha dinç uyandığımı fark ettim.
-türlü tuvalet ihtiyaçlarını giderdikten sonra tartıldım ve kilomu not aldım(çünkü değişimin gerçekleşmesi için farkında olmak gerekir)
-ardından youtube'dan bir sabah esneme rutini izledim ve eğitmen arkadaşla birlikte tamamladım.
-düşük karbonhidrat ve yüksek proteinli bir kahvaltı yaptım.
-en önemli kısma geldik, cv'mi güncelledim ve mezuniyet sonrası işsizlikten kurtulmak için iş başvuruları başladım.
-sonrasında tabii ki her şey bu kadar mükemmel devam etmedi ve 2 saat boyunca bilgisayar oyunu oynadım.
-akşamüstü sahile inip bir güzel yürüdüm.
-canım balık ekmek çekti gittim bir güzel yedim. bana eşlik eden kediye de tadımlık vermeyi ihmal etmedim.
-yurtdışında yaşayan abimle de görüntülü konuşma yaptım
-eve geldim okulda az buçuk öğrendiğim excel konularına coursera üzerinden çalışmaya başladım.

anasını satayım içimden geldi be sözlük bugün kendime çok güzellikler yaptım. umarım bu entry kendisine iyilik yapmak isteyen yazarlara ilham olur.

kendime buzdolabı ve çamaşır makinesi aldım…

yedim içtim. pizza, antep fıstığı, bira, dondurma, çiğ köfte. ne seviyorsam yedim.^*

yaşadığım şehirdeki gölü karşıdan karşıya yüzerek geçtim, 1500 mt. iyi geldi. şimdi sırtıma blackroll yapıyorum. oh, yaşadığımı hissediyorum.

ekşide 10 bin adım atılmalı yazısını gördüm 2 saat tempolu yürüyüş yaptım, müzik dinleyeyim biraz derken prostat kanseri reklamı çıktı doktoru dinleyip kendi üzerimde prostat tetkiki yaptım, sonra diksiyon videosu izleyerek nefes egzersizi ve diksiyon egzersizleri yaptım. tolstoy okumayan erkek de ne biliyim yazısı gördüm twitterda savaş ve barış indirip 50 sayfa okudum. birazdan sanayi tipi makarna tarifi izleyeceğim sonucunda ne yapacağımı anlamışsınızdır heralde. internetteki insanları aşırı ciddiye alıyorum bence bir bildikleri var ki internette fikir beyan ediyorlar. teşekkürler efendim.