insanın geleceğe dair umutlarını çürüten konudur. bu ülkede örneği çoktur.
(bkz:
futbol) o kadar aptalca geliyor ki anlatamam
(bkz:
inanç) bu daha da aptalca geliyor
dünya düz mü yuvarlak mı ?
internet çağındayız herşeye erişim çok hızlı evinden uzayı izleyebiliyorsun yıllar önce böyle bişey söylense kimse inanmazdı ama oldu canlı yayında bile izliyoruz peki tüm bunlara rağmen daha neyin salak inadı bu
“nereden başlasam? nasıl anlatsam?” diye şarkıya girerim ben buradan. anlat anlat bitmez. o kadar çok ki!
bir de tabi bu devirde artık tartışılmadığına hayret edilen konular var: sanat, ilim ve felsefe gibi.
geçenlerde belgrad'da nicola tesla müzesi'ne gittim. kapıda türk bir elektrik mühendisiyle karşılaştım. bana şöyle bir cümle kurdu: “ben de elektrik mühendisiyim. nicola tesla elektriğin babası diyorlar. görelim dedik.”
adam elektrik mühendisi ama nicola tesla'dan bi haber. benim ağırlıklı ilgi alanım kültür sanat olmasına rağmen en azından temel bir genel kültürle, belli başlı hakkında sahip olduğum bilgiyle ve hayranlıkla orada saatlerce sıra beklemişim, adam elektrik mühendisi ve bana “nicola tesla elektriğin babası diyorlar.” diyor. allahtan birileri demiş, yoksa ondan da haberi olmayacaktı. haydi açıp okumadın, filmi bile var ya edison ile olan ilişkisi ve atışmasıyla alakalı, onu da mı izlemedin be adam?
ve böyle şeyler farklı farklı meslek gruplarında da o kadar çok arttı ki son dönemde. artık gelinen noktada insanlar icra ettikleri mesleklerin ne olduğunu bilmez halde. komut verilmiş robot gibi sadece söylenen işi yapıyorlar. düşünme, sorgulama, araştırma ihtiyacı hissetmiyor hiç kimse.
bas geç, maaşını al kafasıyla bizim kültür, eğitim ve zeka seviyemiz daha çok düşer böyle.
dünyanın düz olduğu konusu.
inanç. insanoğlu yüzyıllardır konuşuyor. uğruna savaş veriyor. ama ders almıyor.
same old shit, different day