benim için versus'u leonard cohen alır, bob dylan'ın hiç bir şarkısı beni tam olarak içine çekemedi muhtemelen renklerimiz uyuşmuyor
ancak leonard cohen bambaşka benim için adamın sadece hallelujah ve famous blue raincoat şarkılarından aldığım zevk bütün bob dylan deneyimimden çok daha fazla şey ifade ediyor
keşke daha erken doğsaydım da yks ile falan uğraşmaktansa leonard cohen konserine gidebilseydim
bob dylan müzisyen, leonard cohen ise şairdir.
leonard cohen üst düzey bir şairdir ve liriklerinde derinlik vardır. dylan daha popülerdir ve müziğin sözlerle uyumunu daha iyi yapar. dylan daha geniş bir düzeyde farklı müzikler yapar. cohen'ın tarzı genel olarak aynı seyreder. konu çeşitliliği açısından kesinlikle cohen daha iyidir ancak müzik tarzı bakımından dylan daha öndedir. cohen'ın her şarkısında öldürücü bir cümle vardır, dylan'da ara ara vardır. cohen ıssız adamdır, dylan ise aşk adamı.
bob dylan genel olarak folk müzisyenidir. işin söz kısmı hariç (o da cohen'e kıyasla azdır) müziğin işçiliğiyle uğraşmaz. anadolulu aşıklara benzetirim bu yüzden kendilerini (zaten kendi deyimine göre türk asıllı fakat konumuzla alakası yok). cohen ise aslen şair olduğundan mütevellit sözlerin üstüne çok düşer. keza müziği de böyledir. bazı şarkılarını yıllar boyunca yazmıştır. ve halk ezgileri yerine daha entelektüel takılır.
bildiğim kadarıyla cohen rahmetli olmadan önce dylan'la iyi arkadaştı. birkaç röportajında da cohen, dylan'ın zekasından tabiri caizse:
"ulan ben kaç yıl uğraşıyorum şarkı yazmak için herife bir şarkısını sordum yarım saatte yazdım dedi." diyerek övgüyle bahsetmiştir.
özet: fazıl say'la (söz yazıp söyleyen versiyonunu hayal edin) ahmet kaya kıyası gibi bir şey bu kıyaslama.
en ortak özellikleri, kendi şarkılarını başkaları tarafından söylendiğinde daha iyi parçalara dönüşmeleri. (bkz:
orijinalinden iyi olan cover'lar)