harika bir performans. 90'larda yükselen "haydi bakalım en çıplak şekilde çal" akımı, biraz da mtv'nin unplugged serisi sayesinde popüler olmuştu ve pek çok kült isim bu seride sahne aldı.
neil young gibi bazı isimler, düşüşte olan kariyerlerini az çok unplugged sayesinde parlattı.
bruce springsteen örneğinde olduğu gibi, ses sistemini beğenmeyip konseri plugged'a çevirenler de oldu.
bob dylan için bir şey değişmedi, o gelip konserlerinde zaten her zaman yaptığı şeyi bir de mtv sahnesinde yaptı. genel olarak dylan'ın giderek umarsızlaşan ve bezgin vokaliyle ilginç bir hal alır bu konser. özellikle like a rolling stone'u -sanki- bilinçli şekilde sönümler. yine de john brown ve dignity gibi özel şarkı seçimleri ve de samimi atmosferi ile çok keyiflidir. dylan bu sefer oyunu kuralına göre oynamış, 80'lerde kendisi gibi geleneksel sanatçıların imajına darbe vuran mtv kültürünün sahnesine bizzat çıkmış, (sanki biraz da piyasanın ondan istediği gibi) 60'lardaki klasik kostümü olan puantiyeli gömlek ve wayfarer gözlüğü ile en karakteristik şekilde arz-ı endam etmiştir. bu konser serisi onsuz olmazdı elbet.