beşiktaşlı futbolcuların vefat eden eski başkanımız özhan canaydın'ın anısına antremana çıkmadan önce gösterdikleri vefa örneğidir. beşiktaşlı duruşu dedikleri bu olsa gerek.

helal olsun size.

http://www.spor3.com/…stan-saygi-durusu-561338h.htm

link uçarsa diye:

-beşiktaşlı duruşu-

bir kez daha gurur duyduğum sevdalısı olduğum beşiktaşımla. sportif başarılar, başarısızlıklar bazen gerçekten de önemli olmuyor bazen sergilenen bir duruş, o sıcaklık gerçekten de tüm mesele.

sporun dostluk, kardeşlik, barış gibi olgulara açtığı pencerenin bir başka göstergesiydi, beşiktaşlı futbolcuların ve teknik ekibin, özhan canaydın anısına idman öncesi saygı duruşunda bulunmaları. çok özel ve anlamlı bir davranıştı. yalnız bunun üzerinden beşiktaşlı duruşu diye felsefe yapmak ne kadar doğru, ne kadar gerekli, kestirmek güç. zira beşiktaş kulübü, özhan canaydın vefat ettiği gece resmi internet sitesine konuyla ilgili tek bir kelime dahi koymayan tek kulüptü. hâl böyle olunca beşiktaşlı duruşuna zeval mi gelmiş oluyor peki? elbette hayır. dolayısıyla bu tür jestlerden beşiktaşlı duruşu diye pay çıkarmak yerine, kulüplerimizin fair-play çerçevesinde ilerlemelerine vurgu yapmamız daha anlamlı olacaktır. her ne olursa olsun, bu şık hareket takdire şayandır.

yalnızca beşiktaşlıların değil tüm futbol camiasının sergilemesi gereken duruştur. insanımızdaki benden değilse siktirsin gitsin mantığına karşı bir duruştur aynı zamanda. olması gerekendir. ne yazık ki sadece beşiktaş taraftarından beklenendir.

beşiktaşlı duruşu değil insan duruşudur, çalışırken ayakta dikilmeye benzemez.

"herkes yapıyor nooolmuş?" diyen zihniyete maç öncesinde yapılan saygı duruşunun hakemin emriyle yapıldığını, bu hareketin ise tamamen içten gelen bir davranış olduğunu hatırlatmak gerekir.

(bkz: arkadaş bi siki de beğenin be)