benim için anne pastası olur kendisi.
küçükken tencerenin dibinde kalan pudingi kaşıkla sıyırıp, en son da kaşığı yalardım. annem her çeşidini yapardı; muz, kakaolu bisküvi, ceviz, fındık...
adım kısa olduğu için hindistan cevizi ile üzerine kolayca yazardı. aman allahım ne büyük bir şeydi o benim için.
* bisküvileri hep bana dizdirirdi, yamuk demez, kırık demez hep aferin alırdım.
bu akşam kızlarımla da aynı şeyi yaptık ve gözlerinde o benim çocukluğumda ki sevinci gördüm. ne kadar teknoloji çocuğu olsalarda bir daha anladım ki tencere dibinde kalan pudinge tav oluyorlar ve bu beni acayip mutlu ediyor.