lokumlu biskuvi ile mutlulugu tavan yapacak olan insandir. biskuvi deyip gecmemek lazim. insanin can dostudur biskuvi, koyunun olmadigi yerde en kral celebidir. hele bir de stres alma gucu vardir ki, degme prozaclara tas cikarir. zaten bu maratona cikmis hayatin kuyrugundan yakalayabilmek icin, kos oduna kos suya yasantimizin arasinda gun be gun, her karin zil caldiginda, nerde adam gibi dortbasi mamur kral sofrasi kurucak vakit ve de para var ki, kredi karti kriz gecirmede, elektrik faturasi yaz kis masallahli bir tutarda, suyu gazi senin olsun, ustune bi de apartman yoneticisi olucagin islek zekasindan cikma aidatlar, yok efendim apartman girisine mermer tesis dosencekmis cimentonun suyu cikti sanki artiz iste, is yerinde de zaten
emri altindakileri asagilayip ezen pezevenk bir bahane bulur ki, ne ogle yemegin kalir, ne de yemek zevkin. iste butun bunlarin bombardimaninda, karin guruldarken, cinler tepeye hucum ettiginde o cok asina dostumuz potibor yetisir imdada, kutur kutur cigndikce, hirs yaparsin, hirs yaptikca, hart diye bi biskuvit daha issirirsin, cignedikce avurtlarin agrir, agridikca cignersin aslinda cignenilen potibor diiil, o bizi illet eden seyler, ara sira agzin kuruyunca iki yudum da su icersin, bes dakikada bir bakmissin ne aclik kalmis ne stres, potibor lok gibi cokmus mideye, avurtlar yorgunluktan bitap dumus, pamuk gibi olup cikmissin.