görsel

set your life on fire. seek those who fan your flames.

4-5 saat nfs most wanted oynadım. başlayınca bırakılamıyor.

evde bedavaya şarj ediyorum ama şehirlerarası yollarda piyasanın en ucuzu olsa bile kullanmam. müşteriyi yolunacak kaz gibi gören kim olsa aynı tarife.

görsel
görsel
görsel

editör de cool gözükmek (gözüktüğünü sanmak) için boka bakar gibi bakmış. insan az utanır djsjdk

flying high

devam.
everywhere - eve st. jones

ülkücü diye bir şey kalmadı. eski ülkücülerde akıl mantık olmasa da ilkel bir filtre vardı en azından. en azılı ülkücü bile artık ana akım, beyni alınmış akp'ci. yancılık, stratejik ortaklık falan değil, direkt kül halinde birleşme söz konusu. o nedenle, bu soru arafta kalıyor. geçmişe gidip sorulabilir belki.

kariyer planlamasını da yapsa. düşününce kiradan bir farkı yok.

görsel
5 sn öncesi

öncelikle şartları netleştirelim.

hangi zamanda; geçmişe gidip mi görüyoruz yoksa canım çocukluğum bugüne mi ışınlanıyor.

hangi kapasitede görüşüyoruz; bir stranger olarak mı, hayatımızdaki biri, belki akraba olarak mı.

eskiden bir halt yoktu, onun için family guy'daki stewie'nin zaman makinesi varsa elimizde, elinden tutup bugüne getirmek isterdim ama bir yabancıysam gelmezdi hain şişkot, kaçar giderdi. iyi de koşuyor, kolaysa yakala.

belki amcası gibi tanıdığı biriysem, ilk götüreceğim yer tabanı delik ayakkabısının yerine yenisini almak için alışverişe çıkarmak olurdu.

35 sene önce bizi ziyarete gelen rahmetli amcam da gelir gelmez, kimseye bir şey söylemeden, elimden tutup ayakkabıcıya götürmüştü.

lan yoksa?

çünkü sevgiyi göstermenin en güzel yolu sarılmak.
çünkü herkesin içinde hala bir çocuk var; korkunca, özleyince, sevince sarılmak istiyor. bu kadar doğal bir şeyin neden açıklanması gerektiğini anlayamıyorum. sosyopatlara sarılmayı anlatmak mı? bu saatte?