dünyanın en güzel, en sevimli kız çocuğu var hikayede. yoğun bir günün ardından, kısacık olmasından dolayı okuyayım dedim ve okuduktan sonra bir gün bir kız babası olmaya karar verdim, buna ne kadar verilebilirse tabi.
çocukların iyi yürekli mantığının yetişkinlerin hesapçı mantığından güvenilir olduğunu seziyordum uzun süredir, bu hikayeyi okuyunca emin oldum.
2.sınıfta öğretmen okutmuştu. nedendir bilinmez ozamandan beridir aklımda bu hikaye.
iç yakan bir sona sahiptir. ilk okunan kitaptır. bir ağacın direnişini gösterendir. özel bir kitaptir. kütüphanemdeki yeri ayrıdır. umarim bir yerlerde mutludur o ağaç.
çocukluğumun önemli parçalarından biri. şimdi öğrencilerime okutuyorum. ne mutlu!
çocukluk dönemimde okuduğum en iyi kitaptı. hatta lisede bir kez daha okumuştum. sonu kötü biten ama çocuklarda "bi şey yapmam lazım" hissi uyandıran ve büyüsek de aklımızdan silinmeyen bir eser. ulduz ile konuşan bebek, püsküllü deve de güzeldi ama küçük kara balık ve bir şeftali bin şeftali hala en çok okuduğum, okuttuğum çocuk masallarıdır, yeri ayrıdır.
ilkokul öğretmenime ne kadar teşekkür etsem az olacağını hissettiren kitaplardan biri...
iyiyi, kötüyü, hakkı, adaleti öğreten kitap, düşündüm de bir yetişkin olarak yeniden okumam gereken bir kitap...
samet behrengi'nin 'küçük kara balık' hikayesini de okuyun.yeni yerler keşfetmenin,insanlar tanımanın önemini anlatan bir çocuk hikayesidir.
çocuk kitabı olmasına rağmen bir çocuk için fazla acıklı
* olan kitap.
küçük kara balık'la beraber küçüklüğümün sıra sıra okunan kitapları. bir de
gendaş çağdaş çocuk kitapları serisi vardı. beni ben yapan kitaplardır.
nar yayınları'ndan ciltli ve sayfa kalitesi çok güzel bir çocuk kitabı. içindeki çizimler de pek hoş doğrusu.