benim için duygusal olarak zor olmasına rağmen eğer vazgeçmem gereken sebepler varsa bu kararı kolayca alırım.

bugün şöyle bir şeye denk geldim;
"eğer sıcak suyla duş alıyorsan ve o su biranda soğumaya başlıyorsa, o suyu başkası da kullanıyordur. o başkaları, senin o anda göremeyeceğin bir yerde başka muslukları açmış ve o sudan içiyordur .o duşa girme.gerekirse pis dolan ama o sularda dolanma, hasta olursun.."

insan ne ederse kendine eder.
düşünün farazi örnek veriyorum; bir çiçek bahçesindesiniz ve siz sürekli kaktüsü tercih ediyorsunuz, elinizi kanattığını bile bile.
halbuki kabuğunuzdan bir çıksanız güller, papatyalar, nergisler, zambaklar sizin ruhunuzu iyileştirecek. kendinizi değersiz hissetme duygusu...bu kangren olmuş parmağı belki kesip koparmaktır en doğrusu....
unutmayın siz havada 40 takla da atsanız o insan sizi sevmeyecek. siz ne kadar güzel sevseniz de, fransa'nın dünyayı sömürdüğü gibi karşı taraf da sizin duygularınızı sömürecektir. o yüzden toksit bir ilişkinin gitmesine izin vermek kendinize yapabileceğiniz yatırımlardan birisi.
o küçücük ümidinizi yaşatacak kadar yürek olmayan insanlardan vazgeçin. net.

- “ama ben bu ilişkiye çok emek ve zaman harcadım!”

(bkz: #146726990)