kadıköy moda’daki beyaz fırın şubesine yemek yemek için oturduk ve karşılaştığımız manzara gerçekten düşündürücüydü. daha önce de burada yemek yemiştik, fiyatların pahalı olduğunu biliyorduk ama bu kez gerçekten sınırları zorlamışlar. yeni yıl zammı mı diye sordum, ‘evet’ dediler. özellikle makarna fiyatlarını içeren menü sayfasını bırakıyorum, gerisini siz düşünün. böyle giderse yakında bir porsiyon yemeğe 1000 lira vereceğiz. ne diyelim, umarım şirketler de maaş zamlarını yaparken beyaz fırın’ı örnek alır.
görsel

edit: bir çok yazar kalksaydın diye mesaj atıp, entry giriyor. zaten kalktım. hatta fiyatlar pahalı diyerek kalktım. ama konu bu mu sizce arkadaşlar?

"yememek, almamak, mekandan kalkıp gitmek çok mu zor" diye düşündürttü. bu ülkede enayi çok, düdüklüyorlar. siz ortalama bir tc enayisi olmayın ve düdüklenmeyin. ha düdüklenmek istiyorsanız da buyurun düdüklenin ama sağda solda "ya fiyatlar şöyle de böyle de" diye ağlamayın.

enayiliğe devam ederseniz dünyanın en pahalı havalimanı da sizde olur, dünyanın en pahalı arabası da telefonu da sizin olur. seçim sizin tc halkı, esnafın keyfi yerinde. kuş maaşlı kuru g.tlü ücretliler düşünsün. siz ağlamadıkça kimse durumunuzu düzeltmez. kendiniz düzelteceksiniz.

ben şöyle düşünmeye başladım; bu fiyata müşteri buluyorsa az bile yapıyor...

türkiye'de menüye bakıp kalkma geleneği nedense yok. herkes "maddi durumu kötü galiba" demesinler diye çırpınıyor. baktıktan sonra hesabınıza uymuyorsa kalkın arkadaşlar. yiyip içip hesap geldikten sonra ağlamayın. her şey olup bitiyor, sonra ağlamaya başlıyorsunuz. oy verme mevzusu da aynen böyle.

edit: "yanımda biri vardı, çok yakın değildim. o yüzden kalkmadım" demeyin. yine de kalkın. yemişim ilk intibasını. ilk intiba olarak enayilik bırakmayın. varsın sizi cimri olarak kodlasınlar kafalarında.

yılların kadıköylüsü olarak söylüyorum, beyaz fırın eski beyaz fırın değildir. işe giderken, vapura koşturma esnasında o güzelim poğaçalarına doyamadığınız mekanın yerinde yeller esiyor. üstüne de pahalılık kavramında boyut atlamış durumda.

kadıköy çarşıdaki mekanı yerine bir sokak öteye gider, ali muhittin hacı bekir ile baylan arasında seçim yapma şımarıklığına girerim. moda için alternatifleri de siz bulursunuz artık.

çırpılmış yumurtanın 390 lira olduğu leş mekan.

epeydir gitmemiştim dün gecerken kadikoydeki subesine ugradik. 3 supangle'ye 900 lira aldılar. oldukça sıradan bir tatlıya 300 lira diyorlar. ne eski lezzeti ne de kalitesi kalmis. bir daha bedava verseler ugramam

bu tür "zorunlu ihtiyaç maddesi" olmayan, keyfe keder denilebilecek şeyler, en çok kaça müşteri buluyorsa o fiyattan olmalıdır. burada küfür edilecek zevat işletme sahipleri değil, müşterilerdir. makarnaya 600 tl veren mallardır.

aşırı pahalı bence.

bu duruma başlık açılmasına şaşırmadım. zaten fiyatlarından ötürü afaroz ettiğim bir marka çoktan. sütlü tatlıları emsallerinin iki katı ve sebebini hiçbir şekilde izah edemezler.

ama dün çok açtım ve bir kuruvasan yer kalkarım diye geçtim oturdum. daha pasta tezgahından geçerken sütlaç fiyatlarını görünce tepem attı zaten. kendileri de farkında demek ki vitrindeki tatlıların üstüne etiket koymuşlar. bilmeden yemeğin haaa dercesine.

içerisi de hınca hınç dolu. menü evlere şenlik. şu kadarını söyleyeyim, iki yumurta kırılmış burrata diyor sahanın fiyatı 700 küsür. antin kuntinsiz versiyonları 500 küsür.

çocuğuma kurabiye söyledim. masada peçete bile yok. bir sahan yumurtaya 700 lira alan bir yerde masada peçetelik olur! bir de lütfen peçete rica ediyoruz.( tabağı getirip önümüze atarken servis açmayacaksan, en azından masada peçetelik olsun, onu da ben yapayım! )

pahalılık her yerde var. kalitesizlik her yerde var. ama buradaki pahalılığa başlık açılması gerçekten tesadüfi değil. gerçekten pahalılığın hat safhada olduğu bu ortamda bile ekstrem sularda yüzen bir mekan.

ekleme: gitmeyin diyenler, paranız yetmiyorsa diyenler…

beyaz fırının gündem olmasının sebebi var. ederi bu değil. zaten hiçbir yer ederi değil de burası çarpı iki değil anladınız mı? biz kimseden belediye kafesi fiyatı beklemiyoruz. ben şimdi benzer statüde başka bir yerden bir fiyat ekleyeceğim. bu da ucuz değil. birisi sahan yumurta öbürü dolu bir tabak! gayet popüler, merkezi bir restoran.

x restorandan 700 tl'lik tabak (bu da pahalı)

. görsel

burrata belli ki pahalı bir ürün olduğu için buraya diğer restorandan örnek tabağa benzer konseptte bir tava da ekleyerek beyaz fırın görselleri:

görselgörsel

beğenmiyorsan gitmeyecekmişim. gitmiyorum zaten. ama yine de gördüğümü söyleyeceğim.

15 senedir yaşadığım yerde kirayı ödeyemeyeceğim, geçip kafesi çok pahalı diye bi sütlaç yiyemeyeceğim, bi çay bile içemeyeceğim, ama hiç bir ses etmeyeceğim! size de ne oluyor demeyeceğim! bu pahalılığı sorgulamayacağım. kalitesizliğe hiç değinmeğim dikkat ederseniz. o zaten bütün yeme içme sektörü için yepyeni ama çok aşırı bir sorun haline gelmiş durumda.

bu da sütlaç

görsel

görsel

eğer çok muazzam bir farkı olsa bu da beyaz fırın farkı demek durumunda kalmayacağım restoranlardan örnek koyuyorum. gidip baklavada mesela en iyi malzemesi kaliteli marka ile mahalle baklavasını karşılaştırmam.

neden dolup taşıyor? adı kalmış da ondan. bu gidişle o ismin de kapıdaki 100 yıllık markalar derneği tabelasının da bir anlamı kalmayacak orası ayrı. biz aptal değiliz. bakın bir yaş pastayı örnek vermiyorum ben, baklavayı örnek vermiyorum. ustalık, pahalı malzemeler gerektiren, güven gerektiren ürünler için bu markalar olmalı, biz de az da olsa keyifle ve güvenle yemeliyiz. ama onlar ne yapıyor, ucuz esnafların yaptığı gibi, çaydan da geçireyim, sütlaçtan da geçireyim, hep ben kazanayım! ayıptır.