hercules de potasse'ın abisi le mur'dan aldığı o meşhur nasihat:

duyduklarına inanma, gördüklerine az inan. görmeyip de görür gibi olduklarına güvenme. görürken baktıklarınla duyarken kulağına çarpanları birbirine vur, çıkanı sezgilerine kat, hakikat oralarda bir yerdedir.

oyunu üçüncü defa izledim ve hiç abartmadan söyleyebilirim ki antoine hercule de potasse için bir üç kere daha izleyebilirim. süleyman atanısev'ın mükemmel performansına doyamadım.

bu akşam üsküdar tekel’de izlediğim oyun. tiyatroyla pek arası olmayan bendenizi bile seyretmelere doyuramamıştır. özellikle rojhat özsoy döktürmüştür.

(bkz: süleyman atanısev)'in oyunculuğuna hayran kaldığım oyun. üsküdar tekel sahnesinde izledim.

oyunun konusu basit ama ilerleyiş ve oyunculuklar başarılıydı. izlemek istiyorsanız, düşünmeden bilet alabilirsiniz.

afişindeki yazıları yazan hangi tasarımcıysa, onun elinin ayarını seveyim.

afişe 5 metreden uzaksaniz okuyamiyorsunuz.

adam n harfinin üzerini lekeleyip k ya dönüştürmüş, l harfini de diğer harflere yapıştırmış ve

"bekce katil öbürdü" gibi bir sey okunuyor. 5 metreden uzaktan bakınca şöyle gözüküyor:

görsel

kurtcebe turgul’un radyo tiyatrosundan murat menteş’in önerisi ve katkısıyla kitaba dönüşen aynı isimli eserinden uyarlanan, 2 perde ve ara hariç 2 saatlik istanbul devlet tiyatrosu oyunu. eserin kendisi sherlock holmes, agatha christie ve pembe panter harmanlanması absürdlüğünde olduğu için oyun da sanıyorum esere sadık bir şekilde yorumlanmış. bu noktada metnin zayıf kaçtığını ve durum komedisinin bir yerden sonra tekrara düştüğünü belirtmek gerek. bununla birlikte sıkmadan gayet eğlendirerek akıyor. finali de tahmin edilebilir olduğundan beklentiye girmeden kafa dağıtmak için izlenebilir oyunlardan.

“duyduklarına inanma. gördüklerine az inan.”
oyunun en güçlü yanı kesinlikle oyunculukları. yoğun diyalog ve monologların getirdiği dil sürçmeleri dışında sahnedeki herkes oldukça uyumlu ve çok rahat paslaşıyorlar. her biri karakterinin absürdlüğünün hakkını veriyor. hareketli dekor, kostümler ve ince mesajlı aksesuarlar da güzel.

--- spoiler ---

süleyman atanısev'in antoine hercule de potasse'nin çocukluğuna döndüğü yerlerdeki oyunculuğu enfestir.

oyunculuklar gayet güzel, lakin senaryo zayıftır.

--- spoiler ---

vakit geçirmek için gidilebilir. fakat senaryo zayıf ne yazık ki. şive komedisiyle güldürü var. yine de fena değil.

bir istanbul dt oyunu.

istanbul dt komedisi, ankara turnesinde etimesgut 100. yıl sahnesinde izledim, 2 perde, yaklaşık 2 saat.

bir komedi olarak çok derinlikli bir senaryo ya da muhteşem oyunculuklar izleyemiyorsunuz. bolca şive komedisi var evet. esprilerin kimisi güzel kimisi sarmayabiliyor. 2 saat eğlenmelik idare eder bir oyun. gülüp, eğlenip, kafayı dağıtıp çıkabilirsiniz.

etimesgut yerine merkezde izlemeyi tercih ederdim açıkçası, ilk gün büyük tiyatro'da sergilendi maalesef onu kaçırdım. kalkıp etimesgutlara gitmeye çok da değecek bir oyun değil. salon ağzına kadar doluydu, etimesgut'taki sanat sevgisini anlamaya çalışırken sonradan fark ettim, bolca davetiye dağıtmışlar. önemli bir kısmı davetiye ile gelen seyirci için yine de çok kötü değillerdi, sadece 2 ya da 3 kere telefon çaldı, telefonu açıp konuşan duymadım, hatta kendi aralarında bile pek konuşmadılar.

son olarak mübeccel rolündeki nimet iyigün'ün 73 doğumlu olduğunu yazayım da izleyen kadınlar iyice nefret etsinler kendisinden^*

hem etimesgut'ta açılan yeni dt sahnesini görmek hem de süleyman atanısev'i izlemek için gittim dün.

çıkışta "oyunun yazarı kimin torpillisi acaba, bu ne boktan bir metin, nasıl oynarlar bunu, hele istanbul'da?" diye düşünürken ekşi tüm yanıtları verdi bir girdiyle; yavuz turgul'un oğluymuş bu pek yetenekli genç türk yazar. bir şey iddia etmiyorum, yanlış anlamayın. kesin hak etmiştir sahnelenmeyi. dt'de yıllarca bekletilen nice iyi oyunu biliyorum ama bu oyun onların önüne geçmiş bizim göremediğimiz sanatsal niteliğiyle. neyse ya, bana ne.

sahne iyi görünüyordu. akustiğe biraz daha çalışmaları gerek ama. onun dışında çok sevdim.

oyun zaman kaybı, evet. o kadar yetenekli oyuncuya ve emeğe yazık edilen bir başka boktan metinli oyun.

bugünkü etimesgut ckm sahnesi temsilini izleme şansına sahip olduğum oyundur.

oyun komedi-gerilim tarzında gayet keyifli, oyunculuklar başarılı.

diger taraftan oyunun ilk perdesinde oyuncuların sesi eko yapıyordu. ikinci perdede bu sorun büyük ölçüde giderilse de bu sefer de hoparlör ses ayarı kaçırıldı. bu nedenle şarkılı danslı sözlü bölümde müziğin sesi oyuncuların şarkı sesini maalesef bastırdı. bu sorunlar oyun ekibinden mi ve/ya da salonun yapısından mı kaynaklanıyor bilemiyorum. umarım en kısa sürede bu tür sorunlar giderilir.

ekleme: oyunun bir yerinde ateşli silah kullanılıyor. korkusu olanların dikkatine.