insanın ayaklarını yerden kesebilecek bir cümle.
gelecekte pişman olma pahasına, hayatı, kendini ve en önemlisi ne istediğini bilen insana ait beyanattır. günümüzde kimsenin kimseye telaffuz etmeyi bırakın, aklından bile geçiremediği, düşünmekten bile sakındığı tümceciktir.
mutsuz olalım? hep mutlu olunacak diye bir kural yok ki, biz de mutsuz olalım?
cümlesine verilebilecek en güzel cevaptır.
'mutluluk da bir yere kadar' olduğunu bilen, yıllar ilerlediğinde mutsuzluğun had safaya çıkmasıyla kendi bağlılığı bir teminat olarak gösteren kişi...
umarım, bu sözlerin sahibi, sadece belli bir niyet içerisinde değildir...
çok mu fesatım acaba?
gerçekçi, sürdürülebilir bir beraberlik için verilmesi gereken önemli karar.
iki kişi olunca da hayat iniş ve çıkışlarıyla devam ediyor sonuçta.
gönüller bir olunca samanlığın seyran olması değil asıl mevzu, samanlığı seyran olmadan da kabullenebilme yetisi birliteyken.
karşılıksız sevenin ne diyeceğini bilememesi sonucu zuhur eden yakarıştır.
''ama bana yaşattığın ilk mutsuzlukta ananı sikerim!'' diye devam edebilecek cümle.