kabul edin ve nedenini sorun. krizi fırsata döndürüp sizin daha iyi bir insan olmanızı sağlayabilir nedeni. kendinizdeki eksik bir yeri doldurmanızı sağlayabilir. ama en önemlisi nasıl bir insanla beraber olmanız gerektiğine dair önemli ip uçları verecektir.

bir neden olmadığını söylerse de (aşkı bitmiş, başkasına aşık olmuş, heyecanı kalmamış vs. ) bunları da bir neden olarak alıp, ilişkinize dışarıdan bakabilirsiniz.

ayrılıklardaki en önemli nokta birinin gitmesi değil, kalanın kendini geliştirme fırsatı yakalamasıdır.

yaklaşık 10 yıl önce bir ilişkimde cevap olarak sadece bakmıştım.

tunalı'daydı iş yeri. haftada bir kaç kez, onun öğle arasında onu görmeye giderdim. maksat beraber vakit geçirmek. bir gün yine gitmeyi planlarken beni aradı ve cılız bir ses tonuyla canım öğlen yanıma gel dedi. canım?? aşkım bir anda canım olunca anladım bir terslik olduğunu. atladım motora kuğulupark'a gittim o da geldi ama yemek yemek istemiyordu. bi kahve içelim yeter deyince dedim ayrılık geliyor hadi bakalım^*

oturduk kahveleri söyledik ve bakıyorum ona ne zaman anlatacak diye. o ise başka şeylerden bahsediyor gereksiz bir ürkeklikle. tuğçe ne oldu anlat dedim, yüzü asıldı. bir sorun mu var diyorum kafasını önüne eğiyor. baktım böyle olmayacak, ayrılmak mı istiyorsun dedim ve dememle başını kaldırıp bana bakması, gözlerinin dolması bir oldu ve o sihirli sözcük çıktı ağızdan "gökhan ayrılmak istiyorum".

hiçbir şey demedim. baktım öylece. 1.5 yıldır süren ve ortada ciddi sayılacak bir sorun yokken ne diyebilirdim ki? hem de güzel geçen bir akşamın sabahında.

baktım yüzüne sadece. neden sustun dedi, baktım. bir şey söyle dedi, baktım. kabul ediyor musun dedi, baktım... en son ben gidiyorum o zaman dedi yine baktım ve güldüm. kalktı ve gitti. arkasından hesabı ödeyip hızlıca peşine takıldım. iş yerine girene kadar yolun başından izledim. baktım öylece. ve o son görüş, son bakıştı.

bazen susmak en güzel cevaptır ve gitmek isteyene engel olmaya çalışmak ahmaklıktır.

edit: bir çok mesaj gelmiş. toplu cevap vereyim.

+ bir daha haber almadım, merak etmedim. benden gitmeye karar veren bir insanı merak etmem bir işe yaramaz.

+ sustum çünkü gitmek isteyene ne söylesek bir şey değişmez. sadece gidişini bir süre erteleriz. gitmek isteyen eninde sonunda gider.

+ o da bir daha çıkmadı karşıma. çünkü beni iyi tanıyordu ve o kararının ardından beni tamamen kaybettiğini çok çok iyi biliyordu.

son zamanlarda bu cümleyi kuran birisi olduğunu sanmıyorum. geneli uzak kalıp karşı tarafın anlamasını bekliyor. z kuşağı buna ghosting diyor. biz o**spu çocukluğu.

^* gastlighting, bombing, ghosting derken hepsini potpori yapıp yanlış yazmışım. tekrar ediyorum benim söylediğim daha net vurgulu.

allahım ekşici olmak ne güzel lan!

herkes ne kadar da cool, kimse de; bi dur hele gülüm, niye ayrılıyorsun? ne var bi konuşalım falan dememiş.
herkes anasının amına giden yolun tabelasını göstermiş.

iyi de kim bu her terk edildiğinde dağılanlar? salya sümük gitme diye yalvaranlar? gidenin ardından antidepresanlara, alkole sarılıp, içip içip yarin kapısına dayananlar?

onlar ekşici olmadıkları için mi böyle yapıyorlar? insanlar ekşiciler ve diğerleri diye ikiye mi ayrılıyor?

tamam.

gitmek isteyene ne yapsan boş. aklına gitmeyi koyduktan sonra yapacağın her şey sadece ertelemesine sebep olur. gitmek isteyen mutlaka gider.

seven insan önce sizden rahatsız olduğu konuları dile getirir düzeltmeniz için. direkt olarak ben ayrılmak istiyorum diyen biri artık sizi sevmiyor demektir. sizi sevmeyen biri içinde, dil dökmeye değmez.

saygı duyup sessizce gitmek lazım böyle durumlarda.

bunu gerçekten istiyor musun? bu ani kararın üstüne konuşmak ya da bir açıklama yapmak böyle bir sona yakışır diye düşünüyorum. sebep ne olursa olsun hiç önemli değil, bana karşı duymuş olduğun o sevgi bitmiş. doğru mu? öyleyse yolumuzun sonsuza dek ayrıldığını da biliyorsundur. sana yeni hayatında mutluluklar dilerim.

kağıt üstünde biraz ruhsuz bir konuşma oldu, gerçekte ayrılık isteğini duyan sevgili üzüntü ile şaşkınlık karışımı bir duygu ile sesini yükseltebilir. tepki gösterebilir. ama sonuçta geleceği nokta, kabullenmek ve olabildiğince hızlı bir şekilde özgürleşmektir. hayatından önemli, özel biri çıkıyorken yalnızlığına sarılman gerekir. baştan bu kafada olursan senin de yeni bir hayatın olur. zaman geçer, kuşlar döner, belki birileri çıkar karşına. dünyanın ayı varsa yalnız bir kalbin de bir uydusu, bir titreteni olur önünde sonunda.

ben bunu senelerdir duymuyorum, duyabilmek isterdim. onun yerine ilgisizlikten gebertildim, anksiyete krizlerinden anksiyete krizi beğendim. çok mu korkutucu bir karaktere sahibim bilmiyorum ama flört ettiğim herhangi birisi bile bana "ben seni ilgi çekici bulmuyorum, artık konuşmayalım" demiyor. onun yerine sus pus yapıp, beni çıldırtıp öyle lokmayı çıkartıyor ağzından.

o yüzden ayrılma cesaretini gösterebildiği için öncelikle elini sıkıp tebrik edin, yolun açık olsun yiğidim diyin.

neden ayrılmak istediğini sorarım. yani yapabileceğimiz bir şey var mı derim. yok derse muhtemelen uzun zamandır düşünmüştür bunu. tamam derim. bir daha rahatsız etmem. zaten ben üzerine gittikçe daha da sıkılır muhtemelen benden. en son nefret etmeye kadar gidebilir durum. o yüzden tavsiyemdir üzerine gidip de kendinizden nefret ettirmeyin.

sen bilirsin ya da nasıl istersen. zira o laf ağızdan çıktığında er ya da geç ayrılık gerçekleşiyor. kişiliğinden ödün vermenin alemi yok.